ప్రధాన కంటెంట్‌కు దాటవేయి

అతనంటే అదరప్రీతి కనులకు!

దేవలోకపు రాజకుమారుడొచ్చి, స్వర్గలోకపు అప్సరను చూసినట్లు చూస్తుంటే, ఎక్కడో... గుండె లోతున కన్ను తెరిచాను. అంకురించిన యవ్వనం మోమంతా అలుముకుంది. ఎవ్వనమొచ్చినప్పటి నుండి ఎప్పుడైనా చూసానా? ఇంతటి ప్రేమని!. ఎదుట నిలబడ్డవాణ్ణి చూసి అదరప్రీతి కనులకు.


సిగ్గు, గౌరవం ఒకేమారు చిత్తడయ్యేంత ఉబలాటం. నే కరిగి నీరై పోయాను, గుండె జలపాతమై ఉప్పొంగింది, మాట సెలయేరులా... జలజలా పారాలనుకుంది. తెర చాటు దీపపు వెలుగులా రెప్ప చాటున దాక్కున్నాను. కాలి వేళ్ళను నేల కేసి గోముగా... చుట్టాను. 


వేల కొలది కళలు అతనిలో చూసాను. చూడగానే స్వేచ్చాయుత శక్తి ప్రవాహాలలో కొట్టు మిట్టాడింది గుండె. నా హృదయ మంతా అతనికి ఇచ్చేసి దూరంగా నిలబడ్డాను. ఆకాశంలోని చుక్కలన్ని నేల రాలి మా మీద పడ్డాయి. చంద్రుడు చిన్నబోయాడు. ఆత్రుతగా నా కంఠం అతని పేరు పిలవబోయి అంతలోనే అదుముకుంది. అవును ప్రేమకున్న ఒకే ఒక భాష - తేలికైన నవ్వు.


ఇక విరబోసుకున్నాను నా కమ్మని మనసుని అతని ముందు, కలబోసుకున్నాను మాటలన్నీ గుట్టలు పోసుకుని. కల్లెమేసుకోలేదిక మనసుకి, మాటకి. కమ్మని కబురుల వర్షం తో... తడిపి ముద్ద చేశాను. కొవ్వొత్తి కాంతిలా... అతని చూపు, నా బిడియాన్ని కాల్చి దహనం చేస్తోంది.  అప్రయత్నంగా చూస్తూ... తదేకంగా... మాట్లాడుతూ గడిచిపోయింది ఆ సాయంత్రం. ప్రేమ విద్యుత్ ప్రవహించే యంత్రమైపోయాను నేను.


వెనుతిరిగి వెళ్ళానే గానీ, వీపుపై గుచ్చుకుంటూనే ఉన్నాయి అతని కళ్ళు. బోర్లా పడి ఫోను కేసి చూస్తూనే ఉన్నాను, అయోమయంలో నవ్వుకున్నాను, అద్దంలో తేజస్సును చూసుకున్నాను. రాతిరెప్పుడు వెళ్లిందో? సూర్యుడెప్పుడు వచ్చాడో? హాజరు పట్టీలో అసలు నేనే లేను. 


ఈ ప్రేమ జ్వరానికి అతని చూపు ఔషధం అయింది. వెల కట్టలేని ఐశ్వర్యమే అతని ప్రతి మాట. వెనుకే వెంబడించే మనసును మళ్ళీ మళ్ళీ కలిసేదాన్ని. కళ్ళ నిండా పొంగే ప్రేమ, కోమలమైన చంపలపై జారి ఎర్రగా కందేది. అతని ప్రతీ మాట ఊపిరి బిగబట్టి వినేదాన్ని. పిప్పరమెంటు బిళ్ళల్లా... అతని కళ్ళు చీకట్లో మిలా మిలా మెరిసేవి. ఆ చల్లని సాయంత్రాలు మా చనువుని అనువుగా తీసుకునేవి. అతని అనుగ్రహం దొరికిన ఆ రోజులు ఇంకా నాలోనే ఉన్నాయి. 


Thank you 🙏

Bhagyamati ✍️

కామెంట్‌లు

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి

ఈ బ్లాగ్ నుండి ప్రసిద్ధ పోస్ట్‌లు

నా మొదటి ప్రేమ... మా నాన్న!

  ఒక అమ్మాయి ఏ వయసులో అయినా ఉండొచ్చు కానీ ఆమె ఎప్పటికీ తన తండ్రికి చిన్ని యువరాణిగానే ఉంటుంది.  తండ్రీ కూతుళ్ల మధ్య ఉన్న ఈ ప్రత్యేక బంధం... ఆరాధ్య బంధం!.  ఒక తండ్రి తన కూతురిపై ఉంచే హద్దులు లేని ప్రేమ ఎప్పటికీ తిరిగి చెల్లించలేనిది.   బెస్ట్ ఫ్రండ్ తో షాపింగ్:  నేను రత్నం జూనియర్ కాలేజి లో చదివేటప్పుడు కాలేజి వ్యాన్, ఇల్లు తప్ప ఏం తెలియదు. డిగ్రీ కి వచ్చాక న బెస్ట్ ఫ్రెండ్ శ్వేత తో మొదటిసారి బయటకి వెళ్ళాను. ఫస్ట్ టైం వెళ్ళడం, నాన్నకి trunk road లో కనిపించాను. నా మైండ్ బ్లోక్ అయ్యి రెడ్ అయ్యి, బ్లూ అయ్యింది. మా నాన్న మాత్రం సింపుల్ గా షాపింగ్ కి వచ్చావా? డబ్బులు ఉన్నాయా? అంటూ 2000 ఇచ్చేసి వెళ్ళాడు. నాన్న అంటే అంతే మరి, నెక్స్ట్ లెవెల్.  నేను పెద్ద చిరంజీవి అభిమాని ని. నాన్న ఫస్ట్ డే ఫస్ట్ షో చిరంజీవి మూవీ కి తీసుకుని వెళ్తాడు. నేను తిరుపతి లో M.SC చేసేప్పుడు నాకోసం dairy milk బాక్స్లు కొరియర్ చేసేవాడు. చిరంజవి గ్రీటింగ్స్ పంపేవాడు. నాన్నకి నేను ఎప్పటికీ చిన్న పిల్లనే. నేను అబద్ధాలు చెప్పను. ఇప్పటికీ చెప్పను. అందుకే నన్ను మా అమ్మ, నాన్న బాగా నమ్ముతారు. నా ప్రాణ స్నేహితుడు నాన్న: చిన్నపుడ

ఇప్పటికి మేల్కున్నావా స్వామి?!

 తడిసి నీళ్ళోడుతున్న చీర కొంగును పిండుకుంటూ... అల్లంత దూరాన ఉన్న అతనిని చూసాను. కడవ నడుముకెత్తి తిరిగి మళ్ళీ మళ్ళీ చూసాను. ఎదుట ఏటుగట్టు వెనకనుంచి చుమ్మలు చుట్టుకుంటూ... తెల్లని పొగతెరలు, చెట్ల ముసుగులు దాటి వచ్చాను.  మామిడి చెట్టు ఆకుల గుబురుల్లోంచి, సన్నగా పడుతున్న నులి వెచ్చని సూర్యకిరణాలు.... మడత మంచంపై మాగన్నుగా పడుకుని ఉన్న నా మన్మధుడు. ఓయ్... అని కేక వేయాలనుంది, వాలుగాలిలో మాట కొట్టుకుని పోదా అని ఆగిపోయాను. తడక మీద ఆరవేసిన తుండువా లాగి దులుపుదామనుకున్నాను. గడుసుదనుకుంటాడని గమ్మునుండి పోయాను. పొగమంచు మేఘాల మధ్య చాచుకునే ఉంది. పసిడి పువ్వులు నా పిరికితనం చూసి నవ్వుకుంటున్నాయి. చెట్టు కొమ్మన కౌగిలించుకున్న రామచిలుకలు నీ మాటేమిటి? అని ఆరా తీశాయి.  సరే! నడుము మీద కడవ నిలవకుంది, అతనితో గొడవ పడమంది. నెత్తిన కుమ్మరిస్తే మేలుకొంటాడుగా?! అమ్మో కయ్యాలవాడు మాటలే కట్టేస్తాడు. వద్దులే రేగిపోయిన జుట్టును ముడి వేసుకుంటూ పక్కనే ఓ పూచిక పుల్ల కోసం వెతికాను. ఈ పడుచు వాడి కలలో ఏమొస్తుందో... నిద్రలోనే నవ్వాడు. చక్కనోడు చెంప మీద చంద్రవంకలు పూచాయి. మర్రి చెట్టు కాయలు ముసిముసిగా నవ్వుతూ... పుల్ల ఒకటి వ

ఇది యుగాలనాటి ప్రేమ!.

 రాధంటే... ఉత్తదేహం కాదు, ఉత్త మనసే కాదు, రాధంటే ఆత్మ. కృష్ణుని ప్రేమలో లీనమైన ఆత్మ. ప్రపంచానికి అర్థం కాని ఎన్నో విషయాలలో వీరి ఇరువురి ప్రేమ కూడా ఒకటి. వీరి శృంగారం మానసికమే! కానీ ఆత్మసంబంధం. ఏ ప్రేమ కథకైనా వీరే ఆదర్శం. ప్రేమ యొక్క గొప్పతనం పట్టాలంటే... కథలో చిత్రించే పాత్రలను రాధాకృష్ణలను ఊహించే రాయాలి. కృష్ణుని పై ఆశలు రేకెత్తించుకొని మనసును కృంగ దీసుకున్న రాధ ప్రేమ లోంచి విరహం అనే పదం పుట్టుకొచ్చిందేమో?! ప్రేమంటే మనసంతా కాముఖత్వం పులుముకోవడం కాదు, దేహవసరాలను తీర్చుకోవడం కాదు, ప్రేమంటే విశాలత్వం, దైవత్వం, విరహం, తపన, వేదన, ఎడబాటు, త్యాగం, కృష్ణుని రూపు కోసం పరితపించే రాధ దినచర్య. అందుకే రాధాకృష్ణుల ప్రేమ ఉత్త ప్రబంధ కథగా కాకుండా... యుగాలు చెప్పుకునే గొప్ప ప్రేమగాధ గా మిగిలింది. ఒక ప్రేమ కథను పైకెత్తి ఆకాశంలో ప్రవేశపెట్టాలన్నా... ఒక ప్రేమ గీతాన్ని, స్వర్గాన్ని తాకేంత ఆనందంగా ఆలాపించాలన్నా... రాధాకృష్ణుల ప్రేమే ప్రేరణ. ఇంత గొప్పగా మనం ప్రేమించాలంటే రోజు మనసుకి మెదడుకి మధ్య దేవాసుర యుద్ధమే జరుగుతుంది, అయినా నిలబడితేనే ప్రేమ గెలుస్తుంది. ఇక్కడ గెలవడం అంటే ఇద్దరు పెళ్లి చేసుకొని జీవించటం