ప్రధాన కంటెంట్‌కు దాటవేయి

అంతయు నీవే...విష్ణు రూపుడా!

ఆకాశం అంచులు తిరిగి, నా ఆరాధనకు హద్దులు వెతకాను. పుష్పక విమానంలో వచ్చి, పంకజ నేత్రుని కనులతో... ఎత్తుకెళ్ళాలని చూశాను. నీలి మబ్బుల్లో ఎర్ర మెరుపులొచ్చినట్లు, నా గుండెలో ఈ భక్తి దీపాలేంటని అడగాలి? మహా గొప్ప మాటలన్నీ మూత కట్టి తెచ్చి, ఆయన కాలికింద ఉంచి, అంత హక్కేంటి నీకు? నా సర్వము నీవయ్యావని, అడగాలను కున్నాను. చిత్తము నందు నీవెవరు? నా చిద్విలాసమందు నీవెవరు? చివరివరకు నాకు నీవెవరు? అని అడగాలనుకున్నాను. హృదయ భారమోపలేక పరుగులీడి వచ్చాను.


చుక్కలని అడిగాను నీ జాడ, చెప్పమన్నాయి. పాల పుంతని అడిగితే... పాల సముద్రం వెళ్ళాడన్నాయి. క్షీర సాగరాన్ని అడిగితే... క్షీరసాగరమథనం అయిపోయింది, హాయిగా... లక్ష్మి తో వెళ్ళిపోయాడంది. విష్ణు దేవేరి కోసం విశ్వమంతా వెతికాను, నా విష్ణువేడని? భూలోకమందు కృష్ణుడయ్యాడంది. ఏం చేయను? నా గుండె సేద్యం చేసి వేదన మిగిల్చినవాని పట్టుకుందామని, భువికి బయలుదేరాను. ఇంతలో నారదుడు, నారాయణ మంత్రోపాసనలో మునిగితేలుతూ... ఎదురు పడ్డాడు. అవ్యక్తబావతరంగాలు మా ఇద్దరిలోనూ, ఒకే విష్ణు దేవుని కోసం వెతుకులాడుతూ... ఆయన ప్రసన్నానుగ్రహాల కోసం పరితపించే వారము. ఇరువురమి బయలుదేరాము.


బ్రహ్మమానస పుత్రుడు, త్రిలోక సంచారుడు ఈ నారదుడు, మరి నేనేమో ముక్తికోసం పాకులాడే పరమ విష్ణు భక్తురాలిని. నారదుని వీణ "మహతి" పాడింది, విష్ణు అష్టోత్తరం, నా కొద్ది చతురతతో నే చెప్పుకొచ్చాను... కృష్ణ వశమైన నా చిత్తము. కృష్ణ జన్మభూమి వచ్చాము, మధుర దాటించానన్నాడు వసుదేవుడు. సరేపో... సర్ధుకున్నామిక!. కంసుని కనులు గప్పి కాలికి బుద్ధి చెప్పాము. విష్ణు భక్తులకి తప్పదీ వెతుకులాట. వేదములలో దొరికెటి వాడు కాదుకదా ఈ మాధవుడు, కటినమైన శోధనలో... మాత్రమే దొరుకును.


అందుగలడు, ఇందుగలడు, ఎందైనా కలడీ స్వామి! కానీ కోరినంతనే దొరకడు, కోవెల దీపపు కనులవాడు. గుండెని గుడి చేసి వెతికాను. అదిగో బృందావనము, నంద  నందనుడు ఆడి దోగాడిన స్థలము. అమ్మ యశోదమ్మది ఎంతటి పుణ్యము? అంతెత్తు విష్ణురూపుని పసిబాలుని చేసి, చెంగు చాటు కడుపు నింపెటి భాగ్యము. విశ్వమంతటి వానిని చిన్న బాలుడిగ చూశాను. తన సొగసు వేళ్ళ మధ్య పిల్లనగ్రోవి పెట్టాను. నా మనసులోని మాటలన్నీ ఈ చిన్నవానికి ఏమని చెప్పను? అతని కనులు గాంచును, కరుణ జూపును, చాలది. జన్మకు!

హరే కృష్ణ 🙇🏻‍♀️,


Thank you 🙏,

Bhagyamati ✍️.

కామెంట్‌లు

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి

ఈ బ్లాగ్ నుండి ప్రసిద్ధ పోస్ట్‌లు

నా మొదటి ప్రేమ... మా నాన్న!

  ఒక అమ్మాయి ఏ వయసులో అయినా ఉండొచ్చు కానీ ఆమె ఎప్పటికీ తన తండ్రికి చిన్ని యువరాణిగానే ఉంటుంది.  తండ్రీ కూతుళ్ల మధ్య ఉన్న ఈ ప్రత్యేక బంధం... ఆరాధ్య బంధం!.  ఒక తండ్రి తన కూతురిపై ఉంచే హద్దులు లేని ప్రేమ ఎప్పటికీ తిరిగి చెల్లించలేనిది.   బెస్ట్ ఫ్రండ్ తో షాపింగ్:  నేను రత్నం జూనియర్ కాలేజి లో చదివేటప్పుడు కాలేజి వ్యాన్, ఇల్లు తప్ప ఏం తెలియదు. డిగ్రీ కి వచ్చాక న బెస్ట్ ఫ్రెండ్ శ్వేత తో మొదటిసారి బయటకి వెళ్ళాను. ఫస్ట్ టైం వెళ్ళడం, నాన్నకి trunk road లో కనిపించాను. నా మైండ్ బ్లోక్ అయ్యి రెడ్ అయ్యి, బ్లూ అయ్యింది. మా నాన్న మాత్రం సింపుల్ గా షాపింగ్ కి వచ్చావా? డబ్బులు ఉన్నాయా? అంటూ 2000 ఇచ్చేసి వెళ్ళాడు. నాన్న అంటే అంతే మరి, నెక్స్ట్ లెవెల్.  నేను పెద్ద చిరంజీవి అభిమాని ని. నాన్న ఫస్ట్ డే ఫస్ట్ షో చిరంజీవి మూవీ కి తీసుకుని వెళ్తాడు. నేను తిరుపతి లో M.SC చేసేప్పుడు నాకోసం dairy milk బాక్స్లు కొరియర్ చేసేవాడు. చిరంజవి గ్రీటింగ్స్ పంపేవాడు. నాన్నకి నేను ఎప్పటికీ చిన్న పిల్లనే. నేను అబద్ధాలు చెప్పను. ఇప్పటికీ చెప్పను. అందుకే నన్ను మా అమ్మ, నాన్న బాగా నమ్ముతారు. నా ప్రాణ స్నేహితుడు నాన్న: చిన్నపుడ

ఇప్పటికి మేల్కున్నావా స్వామి?!

 తడిసి నీళ్ళోడుతున్న చీర కొంగును పిండుకుంటూ... అల్లంత దూరాన ఉన్న అతనిని చూసాను. కడవ నడుముకెత్తి తిరిగి మళ్ళీ మళ్ళీ చూసాను. ఎదుట ఏటుగట్టు వెనకనుంచి చుమ్మలు చుట్టుకుంటూ... తెల్లని పొగతెరలు, చెట్ల ముసుగులు దాటి వచ్చాను.  మామిడి చెట్టు ఆకుల గుబురుల్లోంచి, సన్నగా పడుతున్న నులి వెచ్చని సూర్యకిరణాలు.... మడత మంచంపై మాగన్నుగా పడుకుని ఉన్న నా మన్మధుడు. ఓయ్... అని కేక వేయాలనుంది, వాలుగాలిలో మాట కొట్టుకుని పోదా అని ఆగిపోయాను. తడక మీద ఆరవేసిన తుండువా లాగి దులుపుదామనుకున్నాను. గడుసుదనుకుంటాడని గమ్మునుండి పోయాను. పొగమంచు మేఘాల మధ్య చాచుకునే ఉంది. పసిడి పువ్వులు నా పిరికితనం చూసి నవ్వుకుంటున్నాయి. చెట్టు కొమ్మన కౌగిలించుకున్న రామచిలుకలు నీ మాటేమిటి? అని ఆరా తీశాయి.  సరే! నడుము మీద కడవ నిలవకుంది, అతనితో గొడవ పడమంది. నెత్తిన కుమ్మరిస్తే మేలుకొంటాడుగా?! అమ్మో కయ్యాలవాడు మాటలే కట్టేస్తాడు. వద్దులే రేగిపోయిన జుట్టును ముడి వేసుకుంటూ పక్కనే ఓ పూచిక పుల్ల కోసం వెతికాను. ఈ పడుచు వాడి కలలో ఏమొస్తుందో... నిద్రలోనే నవ్వాడు. చక్కనోడు చెంప మీద చంద్రవంకలు పూచాయి. మర్రి చెట్టు కాయలు ముసిముసిగా నవ్వుతూ... పుల్ల ఒకటి వ

ఇది యుగాలనాటి ప్రేమ!.

 రాధంటే... ఉత్తదేహం కాదు, ఉత్త మనసే కాదు, రాధంటే ఆత్మ. కృష్ణుని ప్రేమలో లీనమైన ఆత్మ. ప్రపంచానికి అర్థం కాని ఎన్నో విషయాలలో వీరి ఇరువురి ప్రేమ కూడా ఒకటి. వీరి శృంగారం మానసికమే! కానీ ఆత్మసంబంధం. ఏ ప్రేమ కథకైనా వీరే ఆదర్శం. ప్రేమ యొక్క గొప్పతనం పట్టాలంటే... కథలో చిత్రించే పాత్రలను రాధాకృష్ణలను ఊహించే రాయాలి. కృష్ణుని పై ఆశలు రేకెత్తించుకొని మనసును కృంగ దీసుకున్న రాధ ప్రేమ లోంచి విరహం అనే పదం పుట్టుకొచ్చిందేమో?! ప్రేమంటే మనసంతా కాముఖత్వం పులుముకోవడం కాదు, దేహవసరాలను తీర్చుకోవడం కాదు, ప్రేమంటే విశాలత్వం, దైవత్వం, విరహం, తపన, వేదన, ఎడబాటు, త్యాగం, కృష్ణుని రూపు కోసం పరితపించే రాధ దినచర్య. అందుకే రాధాకృష్ణుల ప్రేమ ఉత్త ప్రబంధ కథగా కాకుండా... యుగాలు చెప్పుకునే గొప్ప ప్రేమగాధ గా మిగిలింది. ఒక ప్రేమ కథను పైకెత్తి ఆకాశంలో ప్రవేశపెట్టాలన్నా... ఒక ప్రేమ గీతాన్ని, స్వర్గాన్ని తాకేంత ఆనందంగా ఆలాపించాలన్నా... రాధాకృష్ణుల ప్రేమే ప్రేరణ. ఇంత గొప్పగా మనం ప్రేమించాలంటే రోజు మనసుకి మెదడుకి మధ్య దేవాసుర యుద్ధమే జరుగుతుంది, అయినా నిలబడితేనే ప్రేమ గెలుస్తుంది. ఇక్కడ గెలవడం అంటే ఇద్దరు పెళ్లి చేసుకొని జీవించటం