ప్రధాన కంటెంట్‌కు దాటవేయి

చూసే కళ్లలో అందముంది - Everything has BEAUTY

మనం చూసే ప్రతిదానిలోనూ అందం ఉంటుంది, కానీ అందరూ దానిని చూడలేరు.




అందమంటే ఏమిటో కాదు...

కనులకు ఇంపైనది, 

మనసుకు సొంపైనది.

మళ్లీ మళ్లీ చూడాలనిపించేది.

మనసు మరువలేక, మదనపడేది.


నా పదహారేళ్ల వయసులో నేను వర్షం గురించి రాసిన మొదటి కవిత...

మబ్బు యదను, మెరుపు కొరికి,

వానచినుకు వలస పంపె,

చిటుకు పటుకు చిన్ని చినుకు,

ఆకు చివర పాక వేసే!

దప్పికతో పైకి చూసే... పసి మొగ్గల గొంతు తడిపే.

మొగ్గ ఒక్క రెక్క తెరచి, 

ముసిరి ముసిరి నవ్వుచుండ,

పరిమళాల కబురు విన్న ప్రియుడు వచ్చే పరుగుపరుగన,

వడిన దాచిన వయసునెళ్ళ తాగివెల్లే ఒక్క గుటకన.


ప్రకృతిలోని అందం: 

కవులు ఎప్పుడు ప్రకృతిలోని అందం, స్త్రీ లోని అందం అని మళ్లీ మళ్లీ తిప్పి చెబుతూనే ఉంటాం. అందమంటే మా కథ వస్తువులు ప్రకృతి, స్త్రీ నే. ప్రకృతిలో ఉన్న కొండలు, లోయలు... వాగులు, వంకలు... సెలయేళ్లు, జలపాతాలు... అన్ని ఆమె లో ఉన్నాయి. అందుకే మాకు అందమంటే ప్రకృతి మరియు స్త్రీ. 



వర్షం పడ్డప్పుడు మట్టి వాసన, సూర్యుడు అస్తమిస్తున్నప్పుడు మెరిసే గాజు కిటికీలు, ఆకు చివర మెరిసే మంచు బిందువులు, కమ్ముకున్న ఆకాశంలో మనోహరమైన మబ్బులు, చల్లని గాలి చర్మాన్ని తాకినప్పుడు కలిగే హాయి... ఇవన్నీ ప్రకృతిలోని వాస్తవికమైన అందాలు.


స్త్రీ లోనే అందం:

స్త్రీ యొక్క అందం ఫేషియల్ మోడ్‌లో ఉండదు, ఆమె నిజమైన అందం  ఆత్మలో ఉంటుంది. అది ముఖంపై ప్రతిబింబిస్తుంది. ఆమె చూపించే ప్రేమ, శ్రద్ధ ఆమెను ఇంకా అందంగా చూపుతుంది.  గడిచేకొద్దీ గతించేది జ్ఞాపకాలే తప్ప స్త్రీ అందం కాదు. 

ఉదాహరణకు మన అమ్మ. మన చిన్నప్పుడు ఆమెను, ఆమె 20లో చూసాము. ఇప్పుడు ఆమెను, ఆమె అరవై లో చూస్తున్నాము. అప్పటికీ ఇప్పటికీ ఆమె అందం ఇంకా పెరిగింది. ఎందుకంటే చూసే కొద్ది ఆమె పట్ల మన ప్రేమ ఇంకా పెరిగింది కాబట్టి.


కవి కలం లోని అందం:

కవి కలం, కాగితంపై కౌగిలించుకునే ప్రతి చోటా... ఓ అందమైన కావ్యం పుడుతుంది. కవి కన్నులు పడ్డ ప్రకృతి, ఇంకొంచెం అందం ఇనుమడింప చేసుకుంటుంది. వ్యధలు, రొదలు రాసే కవులు లేకపోలేదు, సుధలు మధువులు రాసే కవులే ఎక్కువ. ఎందుకంటే ప్రీతి అయినది రీతి కాబట్టి, రీతి అయినది అందం కాబట్టి. 



కవి కల్పనలో అందముంటుంది, కథనంలో    అందముంటుంది, ట్యూన్ కట్టి చెప్పడంలోనూ అందముంటుంది.


చిత్రకారుని కుంచె లోని అందం:

చిత్రకారుని కుంచె మెత్తనిది, వొంపైనది. అన్ని రంగులలో తడిచి అందాన్ని మలిచేది. ఇంద్రధనస్సు కంటే ఎక్కువ రంగులు చిత్రకారుని మనసుకి కలవు. నలుపు, తెలుపు, చామన చాయ మనుషులు ఉంటారు అనుకోకండి. ఒక కుంచె పది రంగులు అద్ది అందమైన ఛాయను చూపుతుంది. చిత్రకారుడు వెలుగులు, నీడలు, మొదలు, చివర అన్ని ఒకే బొమ్మలో చూపుతాడు. రూపం యొక్క అందం, ఒక ఆలోచన యొక్క అందం కలిపితే అందమైన చిత్రం వస్తుంది. 




ఇది మనకు చిత్రాల పట్ల ఉన్న సహజమైన ప్రేమను సంతృప్తిపరుస్తుంది.  చిత్రకారుని ఆలోచనలను మనకు పరిచయం చేస్తుంది. ఇది ఇంద్రియాలకు, హృదయానికి మరియు ఆలోచనలకు ఏకకాలంలో ఆనందాన్ని ఇస్తుంది. 

నేను చిన్నప్పటి నుండి లైవ్ డ్రాయింగ్, పెయింటింగ్స్ వేస్తాను. అందుకే ఇలా ఆవేశంగా చెప్పేస్తున్నాను.


సౌందర్య సాధనాలు:

సౌందర్య సాధనాలు అంటే ఫెయిర్ అండ్ లవ్లీలు, ఫాన్స్ వైట్ బ్యూటీ లు కాదు. ఎదుటి వారి గుండెను కత్తిలా కసుక్కున కోసే మీ చిరునవ్వు. అద్దం లో ముఖం చూసుకున్నప్పుడు కనిపించే ఆ చిరునవ్వు, అన్నిటికంటే అందమైనది.  



ఎందుకంటే  అందానికి ఆనందం వంటి సౌందర్య సాధనం లేదు. ఇది మన చిరకాల నేస్తం. చిన్నప్పటినుంచి రోజు మొదటి సారి చూసే మొదటి అందం.

అందమైనదాన్ని చూసే అవకాశాన్ని ఎప్పుడూ కోల్పోకండి, ఎందుకంటే అందం అనేది దేవుని చేతివ్రాత. ఆకాశంలో చుక్కలను చూడకండి, ప్రకాశవంతమైన నక్షత్రాలను చూడండి.

నమస్కారం🙏

🔗 భారతీయ సౌందర్యం - beautiful India

         

                            ✍️ Bhagyamati.

కామెంట్‌లు

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి

ఈ బ్లాగ్ నుండి ప్రసిద్ధ పోస్ట్‌లు

నా మొదటి ప్రేమ... మా నాన్న!

  ఒక అమ్మాయి ఏ వయసులో అయినా ఉండొచ్చు కానీ ఆమె ఎప్పటికీ తన తండ్రికి చిన్ని యువరాణిగానే ఉంటుంది.  తండ్రీ కూతుళ్ల మధ్య ఉన్న ఈ ప్రత్యేక బంధం... ఆరాధ్య బంధం!.  ఒక తండ్రి తన కూతురిపై ఉంచే హద్దులు లేని ప్రేమ ఎప్పటికీ తిరిగి చెల్లించలేనిది.   బెస్ట్ ఫ్రండ్ తో షాపింగ్:  నేను రత్నం జూనియర్ కాలేజి లో చదివేటప్పుడు కాలేజి వ్యాన్, ఇల్లు తప్ప ఏం తెలియదు. డిగ్రీ కి వచ్చాక న బెస్ట్ ఫ్రెండ్ శ్వేత తో మొదటిసారి బయటకి వెళ్ళాను. ఫస్ట్ టైం వెళ్ళడం, నాన్నకి trunk road లో కనిపించాను. నా మైండ్ బ్లోక్ అయ్యి రెడ్ అయ్యి, బ్లూ అయ్యింది. మా నాన్న మాత్రం సింపుల్ గా షాపింగ్ కి వచ్చావా? డబ్బులు ఉన్నాయా? అంటూ 2000 ఇచ్చేసి వెళ్ళాడు. నాన్న అంటే అంతే మరి, నెక్స్ట్ లెవెల్.  నేను పెద్ద చిరంజీవి అభిమాని ని. నాన్న ఫస్ట్ డే ఫస్ట్ షో చిరంజీవి మూవీ కి తీసుకుని వెళ్తాడు. నేను తిరుపతి లో M.SC చేసేప్పుడు నాకోసం dairy milk బాక్స్లు కొరియర్ చేసేవాడు. చిరంజవి గ్రీటింగ్స్ పంపేవాడు. నాన్నకి నేను ఎప్పటికీ చిన్న పిల్లనే. నేను అబద్ధాలు చెప్పను. ఇప్పటికీ చెప్పను. అందుకే నన్ను మా అమ్మ, నాన్న బాగా నమ్ముతారు. నా ప్రాణ స్నేహితుడు నాన్న: చిన్నపుడ

ఇప్పటికి మేల్కున్నావా స్వామి?!

 తడిసి నీళ్ళోడుతున్న చీర కొంగును పిండుకుంటూ... అల్లంత దూరాన ఉన్న అతనిని చూసాను. కడవ నడుముకెత్తి తిరిగి మళ్ళీ మళ్ళీ చూసాను. ఎదుట ఏటుగట్టు వెనకనుంచి చుమ్మలు చుట్టుకుంటూ... తెల్లని పొగతెరలు, చెట్ల ముసుగులు దాటి వచ్చాను.  మామిడి చెట్టు ఆకుల గుబురుల్లోంచి, సన్నగా పడుతున్న నులి వెచ్చని సూర్యకిరణాలు.... మడత మంచంపై మాగన్నుగా పడుకుని ఉన్న నా మన్మధుడు. ఓయ్... అని కేక వేయాలనుంది, వాలుగాలిలో మాట కొట్టుకుని పోదా అని ఆగిపోయాను. తడక మీద ఆరవేసిన తుండువా లాగి దులుపుదామనుకున్నాను. గడుసుదనుకుంటాడని గమ్మునుండి పోయాను. పొగమంచు మేఘాల మధ్య చాచుకునే ఉంది. పసిడి పువ్వులు నా పిరికితనం చూసి నవ్వుకుంటున్నాయి. చెట్టు కొమ్మన కౌగిలించుకున్న రామచిలుకలు నీ మాటేమిటి? అని ఆరా తీశాయి.  సరే! నడుము మీద కడవ నిలవకుంది, అతనితో గొడవ పడమంది. నెత్తిన కుమ్మరిస్తే మేలుకొంటాడుగా?! అమ్మో కయ్యాలవాడు మాటలే కట్టేస్తాడు. వద్దులే రేగిపోయిన జుట్టును ముడి వేసుకుంటూ పక్కనే ఓ పూచిక పుల్ల కోసం వెతికాను. ఈ పడుచు వాడి కలలో ఏమొస్తుందో... నిద్రలోనే నవ్వాడు. చక్కనోడు చెంప మీద చంద్రవంకలు పూచాయి. మర్రి చెట్టు కాయలు ముసిముసిగా నవ్వుతూ... పుల్ల ఒకటి వ

ఇది యుగాలనాటి ప్రేమ!.

 రాధంటే... ఉత్తదేహం కాదు, ఉత్త మనసే కాదు, రాధంటే ఆత్మ. కృష్ణుని ప్రేమలో లీనమైన ఆత్మ. ప్రపంచానికి అర్థం కాని ఎన్నో విషయాలలో వీరి ఇరువురి ప్రేమ కూడా ఒకటి. వీరి శృంగారం మానసికమే! కానీ ఆత్మసంబంధం. ఏ ప్రేమ కథకైనా వీరే ఆదర్శం. ప్రేమ యొక్క గొప్పతనం పట్టాలంటే... కథలో చిత్రించే పాత్రలను రాధాకృష్ణలను ఊహించే రాయాలి. కృష్ణుని పై ఆశలు రేకెత్తించుకొని మనసును కృంగ దీసుకున్న రాధ ప్రేమ లోంచి విరహం అనే పదం పుట్టుకొచ్చిందేమో?! ప్రేమంటే మనసంతా కాముఖత్వం పులుముకోవడం కాదు, దేహవసరాలను తీర్చుకోవడం కాదు, ప్రేమంటే విశాలత్వం, దైవత్వం, విరహం, తపన, వేదన, ఎడబాటు, త్యాగం, కృష్ణుని రూపు కోసం పరితపించే రాధ దినచర్య. అందుకే రాధాకృష్ణుల ప్రేమ ఉత్త ప్రబంధ కథగా కాకుండా... యుగాలు చెప్పుకునే గొప్ప ప్రేమగాధ గా మిగిలింది. ఒక ప్రేమ కథను పైకెత్తి ఆకాశంలో ప్రవేశపెట్టాలన్నా... ఒక ప్రేమ గీతాన్ని, స్వర్గాన్ని తాకేంత ఆనందంగా ఆలాపించాలన్నా... రాధాకృష్ణుల ప్రేమే ప్రేరణ. ఇంత గొప్పగా మనం ప్రేమించాలంటే రోజు మనసుకి మెదడుకి మధ్య దేవాసుర యుద్ధమే జరుగుతుంది, అయినా నిలబడితేనే ప్రేమ గెలుస్తుంది. ఇక్కడ గెలవడం అంటే ఇద్దరు పెళ్లి చేసుకొని జీవించటం