ప్రధాన కంటెంట్‌కు దాటవేయి

జీవితం ఒక కల


కలలు నిద్రలో జరిగే మానసిక, భావోద్వేగ లేదా ఇంద్రియ అనుభవాలు. శాస్త్రవేత్తలు నిద్రలో ఉన్నపుడు మెదడులో ఏమి జరుగుతుందో అధ్యయనం చేస్తూనే ఉన్నారు, కానీ మనం ఎందుకు కలలు కంటున్నామో ఎవరికీ ఖచ్చితంగా తెలియదు.




కలలు కనడం ఆరోగ్యకరమైన నిద్రలో భాగం మరియు సాధారణంగా నిద్రపై ఎటువంటి ప్రతికూల ప్రభావాలు లేకుండా పూర్తిగా సాధారణమైన విషయం. ఎక్కువ ఒత్తిడి లేదా ఆందోళనను ఎదుర్కొంటున్నప్పుడు మాత్రమే  ఎక్కువగా కలలు కంటాము. 

 మరణం ఒక భ్రమ, జీవితం ఒక కల మరియు మీరే మీ స్వంత ఊహల సృష్టికర్త. జీవితం అసంపూర్తిగా మారిన సందర్భాలలో ఈ ప్రపంచం సూన్యంగా, అవాస్తవంగా అనిపిస్తుంది. కష్టం వచ్చినపుల్లా సహాయం కోసం ఎదురు చూస్తాం. సహాయం వెంటనే దొరక కుంటే ఈ ప్రపంచంలో నాకెవరూ లేరు అనుకుంటాం. ఇది మనలో అందరికీ ఏదో ఒక సందర్భంలో ఎదురయ్యే అవకాశముంది. కానీ అన్ని సెట్ అయ్యాక ప్రపంచం వాస్తవికంగా, జీవితం నిజం లా కనిపిస్తుంది.

మనం రాత్రిపూట మంచం మీద నిద్రపోతూ కలలు కంటున్నప్పుడు, మనం మేల్కొనే వరకు ఒక కల నిజమైనదిగా అనిపిస్తుంది. ఈ కలలో దృశ్యాలను చిత్రీకరించేందుకు మనకు కళ్ళు అనే ఇంద్రియాలు అవసరం లేదని మనం అంగీకరించాలి. శరీరం, మనస్సు మరియు మెదడు ఈ కలలో భాగమే. 



 కొపర్నికస్ అనే శాస్త్రవేత్త, సూర్యుడు భూమి చుట్టూ తిరుగుతున్నాడని భావించినప్పుడు, చుట్టూ ఉన్న మనుషులకు అది తెలియనప్పుడు, అది అతని ఊహ గానో, కల గానో కొట్టిపరేయ వచ్చు. అది నిరూపించడానికి అతను కృషి చేశాడు కనుక అది సిద్ధాంతం అయింది. అలానే జీసస్, బుద్ధుడు, ప్లేటో, షేక్స్‌పియర్, కాంట్ మరియు ప్రసిద్ధ క్వాంటం భౌతిక శాస్త్రవేత్తల ఊహలను కొట్టిపారేయలేము, అవి నిరూపించిన విషయాలు కాబట్టి. అంటే ఊహలు, కలలు కాదు నిజాలు కూడా.

"జీవితం ఒక కల" అనే ఈ మర్మమైన భావన కాలం గడిచే కొద్దీ... వయసు పెరిగే కొద్దీ కలుగుతుంది. ఇలా కలిగిన వారు ఇకపై మరణానికి భయపడరు. వారు శాశ్వతమైన మరియు అపరిమితమైన సంతృప్తి తో జీవిస్తారు. వారు తీవ్ర భావోద్వేగాలలో, ఆలోచనలలో చిక్కుకోరు. ప్రశాంతగా ఉంటారు. వారిని గతంలోని గాయాలు ఇకపై వెంటాడవు. రోజువారీ సంఘటనలు నిర్లిప్తంగా చూస్తూ ఉంటారు. ప్రాపంచిక విముక్తి మరియు ఆనందాన్ని ఆత్మ లోనే అనుభవిస్తారు.



కవి కల్పన:

ఒక కల్పనను సృష్టించడం గురించి చాలా స్పృహ ఉన్న వ్యక్తి, వారి రోజువారి జీవితంలో ప్రజలను పట్టుకునే కథలు, కథనాలను వాస్తవమని నమ్మించ గలుగుతాడు. ఆలోచన, పదాలు, చిత్రాలు మరియు అవి కలిసిపోయే కథ లో చైతన్యం నింపుతాడు. ఒక సినిమా ను తెర పై చూసేప్పుడు... తదేకంగా సినిమాలో పాత్రలా మమేకమై పోతాము. చిత్రం లో నటులు, చిత్రం బయట మనము ఒక ఊహలో 2గంటలు నిలిచి ఉంటాము. ఇది ఒక సాముకిక కల అనుకోవాలి. ఇక్కడ దర్శకుడే కవి. అతను మన మెదడు లో కల ను ప్రేరేపించాడు.

జీవితం ఒక కల, కానీ కల నిజం." జీవితాన్ని వాస్తవికత మరియు కలల యొక్క ఏకకాల స్థితిగా చూడగల సామర్థ్యం మనలో రావడానికి 40 యేళ్లు గడవాలి. మనం జీవిస్తున్న ప్రపంచం లోతుగా వాస్తవమైనది మరియు అవాస్తవమైనది, అదే సమయంలో నిజమైనది మరియు సాపేక్షమైనది.



ఏది ఏమైనప్పటికీ, కలలు కనడం అనేది జ్ఞాపకాలను  ఏకీకృతం చేయడంలో మరియు విశ్లేషించడంలో  సహాయపడుతుంది. పగటిపూట ఎదురయ్యే వివిధ పరిస్థితులు మరియు సవాళ్లకు "రిహార్సల్"గా ఉపయోగపడుతుంది. జీవితం ఒక కల అయితే భవిషత్తు కోసం బంగారు కలలు కందాం. 

Thank you 🙏🏻

✍🏻 Bhagyamati.

కామెంట్‌లు

ఈ బ్లాగ్ నుండి ప్రసిద్ధ పోస్ట్‌లు

నా మొదటి ప్రేమ... మా నాన్న!

  ఒక అమ్మాయి ఏ వయసులో అయినా ఉండొచ్చు కానీ ఆమె ఎప్పటికీ తన తండ్రికి చిన్ని యువరాణిగానే ఉంటుంది.  తండ్రీ కూతుళ్ల మధ్య ఉన్న ఈ ప్రత్యేక బంధం... ఆరాధ్య బంధం!.  ఒక తండ్రి తన కూతురిపై ఉంచే హద్దులు లేని ప్రేమ ఎప్పటికీ తిరిగి చెల్లించలేనిది.   బెస్ట్ ఫ్రండ్ తో షాపింగ్:  నేను రత్నం జూనియర్ కాలేజి లో చదివేటప్పుడు కాలేజి వ్యాన్, ఇల్లు తప్ప ఏం తెలియదు. డిగ్రీ కి వచ్చాక న బెస్ట్ ఫ్రెండ్ శ్వేత తో మొదటిసారి బయటకి వెళ్ళాను. ఫస్ట్ టైం వెళ్ళడం, నాన్నకి trunk road లో కనిపించాను. నా మైండ్ బ్లోక్ అయ్యి రెడ్ అయ్యి, బ్లూ అయ్యింది. మా నాన్న మాత్రం సింపుల్ గా షాపింగ్ కి వచ్చావా? డబ్బులు ఉన్నాయా? అంటూ 2000 ఇచ్చేసి వెళ్ళాడు. నాన్న అంటే అంతే మరి, నెక్స్ట్ లెవెల్.  నేను పెద్ద చిరంజీవి అభిమాని ని. నాన్న ఫస్ట్ డే ఫస్ట్ షో చిరంజీవి మూవీ కి తీసుకుని వెళ్తాడు. నేను తిరుపతి లో M.SC చేసేప్పుడు నాకోసం dairy milk బాక్స్లు కొరియర్ చేసేవాడు. చిరంజవి గ్రీటింగ్స్ పంపేవాడు. నాన్నకి నేను ఎప్పటికీ చిన్న పిల్లనే. నేను అబద్ధాలు చెప్పను. ఇప్పటికీ చెప్పను. అందుకే నన్ను మా అమ్మ, నాన్న బాగా నమ్ముతారు. నా ప్రాణ స్నేహితుడు నాన్న: చిన్నపుడ

ఇప్పటికి మేల్కున్నావా స్వామి?!

 తడిసి నీళ్ళోడుతున్న చీర కొంగును పిండుకుంటూ... అల్లంత దూరాన ఉన్న అతనిని చూసాను. కడవ నడుముకెత్తి తిరిగి మళ్ళీ మళ్ళీ చూసాను. ఎదుట ఏటుగట్టు వెనకనుంచి చుమ్మలు చుట్టుకుంటూ... తెల్లని పొగతెరలు, చెట్ల ముసుగులు దాటి వచ్చాను.  మామిడి చెట్టు ఆకుల గుబురుల్లోంచి, సన్నగా పడుతున్న నులి వెచ్చని సూర్యకిరణాలు.... మడత మంచంపై మాగన్నుగా పడుకుని ఉన్న నా మన్మధుడు. ఓయ్... అని కేక వేయాలనుంది, వాలుగాలిలో మాట కొట్టుకుని పోదా అని ఆగిపోయాను. తడక మీద ఆరవేసిన తుండువా లాగి దులుపుదామనుకున్నాను. గడుసుదనుకుంటాడని గమ్మునుండి పోయాను. పొగమంచు మేఘాల మధ్య చాచుకునే ఉంది. పసిడి పువ్వులు నా పిరికితనం చూసి నవ్వుకుంటున్నాయి. చెట్టు కొమ్మన కౌగిలించుకున్న రామచిలుకలు నీ మాటేమిటి? అని ఆరా తీశాయి.  సరే! నడుము మీద కడవ నిలవకుంది, అతనితో గొడవ పడమంది. నెత్తిన కుమ్మరిస్తే మేలుకొంటాడుగా?! అమ్మో కయ్యాలవాడు మాటలే కట్టేస్తాడు. వద్దులే రేగిపోయిన జుట్టును ముడి వేసుకుంటూ పక్కనే ఓ పూచిక పుల్ల కోసం వెతికాను. ఈ పడుచు వాడి కలలో ఏమొస్తుందో... నిద్రలోనే నవ్వాడు. చక్కనోడు చెంప మీద చంద్రవంకలు పూచాయి. మర్రి చెట్టు కాయలు ముసిముసిగా నవ్వుతూ... పుల్ల ఒకటి వ

ఇది యుగాలనాటి ప్రేమ!.

 రాధంటే... ఉత్తదేహం కాదు, ఉత్త మనసే కాదు, రాధంటే ఆత్మ. కృష్ణుని ప్రేమలో లీనమైన ఆత్మ. ప్రపంచానికి అర్థం కాని ఎన్నో విషయాలలో వీరి ఇరువురి ప్రేమ కూడా ఒకటి. వీరి శృంగారం మానసికమే! కానీ ఆత్మసంబంధం. ఏ ప్రేమ కథకైనా వీరే ఆదర్శం. ప్రేమ యొక్క గొప్పతనం పట్టాలంటే... కథలో చిత్రించే పాత్రలను రాధాకృష్ణలను ఊహించే రాయాలి. కృష్ణుని పై ఆశలు రేకెత్తించుకొని మనసును కృంగ దీసుకున్న రాధ ప్రేమ లోంచి విరహం అనే పదం పుట్టుకొచ్చిందేమో?! ప్రేమంటే మనసంతా కాముఖత్వం పులుముకోవడం కాదు, దేహవసరాలను తీర్చుకోవడం కాదు, ప్రేమంటే విశాలత్వం, దైవత్వం, విరహం, తపన, వేదన, ఎడబాటు, త్యాగం, కృష్ణుని రూపు కోసం పరితపించే రాధ దినచర్య. అందుకే రాధాకృష్ణుల ప్రేమ ఉత్త ప్రబంధ కథగా కాకుండా... యుగాలు చెప్పుకునే గొప్ప ప్రేమగాధ గా మిగిలింది. ఒక ప్రేమ కథను పైకెత్తి ఆకాశంలో ప్రవేశపెట్టాలన్నా... ఒక ప్రేమ గీతాన్ని, స్వర్గాన్ని తాకేంత ఆనందంగా ఆలాపించాలన్నా... రాధాకృష్ణుల ప్రేమే ప్రేరణ. ఇంత గొప్పగా మనం ప్రేమించాలంటే రోజు మనసుకి మెదడుకి మధ్య దేవాసుర యుద్ధమే జరుగుతుంది, అయినా నిలబడితేనే ప్రేమ గెలుస్తుంది. ఇక్కడ గెలవడం అంటే ఇద్దరు పెళ్లి చేసుకొని జీవించటం