ప్రధాన కంటెంట్‌కు దాటవేయి

కొలను పక్కన మేమిద్దరం!

ఓ రాత్రివేళ, కొలను పక్కన... మేమిద్దరం చేతులు పట్టుకు కూర్చున్నాము, పక్కనున్న కొబ్బరి చెట్టు చాటు చందమామను చూస్తున్నాము. ప్రేమ పరవసులమై మేము తనివితీరా నవ్వుకున్నాము. మా నవ్వు విని చుక్కలన్ని తప్పుకున్నాయి. కొబ్బరి చెట్టుకు కోపమొచ్చి గట్టిగా రెమ్మలను విదిలించింది. పక్షుల జంటలు పైకేగిరి పోయాయి. ప్రకృతికెందుకు ఇంత అసూయ? అతని పట్టపు రాణిని నేనయినందుకా?


చంద్రుని చివరి కిరణాలు మా చర్మం పై చిందాయి. నా ప్రేమ నిండిన గుండెను తన భుజంపై వాల్చి, తన వెచ్చని శ్వాసల్లో... పచ్చిక పై చినుకులా మెరిసాను. కొలనులోని నల్లని నీరు తాపమోపలేక నురగలు కక్కింది. చిన్ని చేపలు తల్లడిల్లి పైకెగిరి పడ్డాయి. నిర్మలమైన అతని కన్నులు, నిశి రాతిరిని కూడా వెన్నెల చేస్తాయి. అందుకేనేమో! ఈరాతిరికింత అలక, జంట చిలుకలను చూసి ఓర్వలేక.


అందమైన అతని మోము మొత్తమంత విరిసిన మందార పువ్వు, చెక్కిలంతా... చెమటలు, గంధపు చినుకులు. అతను నా ప్రేమ ఋతువు. ఏడాదికొకమారు కాదు, సంవత్సరమంతా చిగురించే ఓ పచ్చటి పూల మాను. అతను నా గుండె తోటలో పరిమళాలు జల్లే పన్నీటి పువ్వు. మొగలి పూవులు అతని మోము చూసి విచ్చేను, నా మగడి అందం ఎవరికొచ్చేను? 


చూడకుండా అతనిని ప్రేమించాను, చూసినప్పటి నుండి నన్ను నేను చూసుకోవడం మరిచిపోయాను. తొలిసారి తనని చూసినప్పుడు మనసు లేడి పిల్లై పరుగు తీసింది, లేగ దూడై గంతులేసింది. మరలా వెనక్కి మళ్ళి చూస్తూ ముందుకెళ్లి పోయేదాన్ని. కాలమలా కరిగింది, కలలో ఏడాది కాలం గడిచింది. అగ్నిసాక్షిగా ఒక్కరయ్యాము. అయినా... అంతర్ముఖంలో, ప్రేమ శిశువునయి ఇప్పటికీ అతని గుండె గర్భంలో కొట్టుకులాడుతూనే ఉన్నాను. తీవ్రమైన నా ప్రేమకి తాను తల్లడిల్లి నాడేమో తెలియదు నాకు. ఇంత మాత్రమే వచ్చు మరి నాకు ప్రేమించడం.


చిన్ని పక్షినై లేత రెక్కలతో అతని చుట్టూ తిరుగుతుంటాను. అతని నవ్వులనే పూలకొమ్మపై వాలుతుంటాను. నా ప్రేమ ఇదని పదే పదే చెబుతుంటాను. అంతులేని ప్రేమ కూడా కొన్ని సార్లు అంగీకార యోగ్యం కాదు. అతనికి తెలుసనుకుంటాను ఈ పేద హృదయపు ఆకలి ఏడుపు. అమృత మిచ్చి నింపుతుంటాడు. ఆకలిని, ఆయువిని ఆకాశమంత జల్లుతో... తడుపుతుంటాడు.


మేఘమై నేను వర్షించినప్పుడు, మగ నెమలిలా... పించమిప్పుతాడు. ఆరంగులన్ని నా మోముపై చిమ్మి నడి రాతిరికి రంగవల్లులు అద్దుతాడు. అతనిచ్చే సమయం అంతులేనిది కాకపోవచ్చు, చమురు వత్తి చేసి దీప మెలిగించినంత కావొచ్చు. అది నాకు లోకమంతా వెలిగించే... సూర్యుడంతటిది. 


Thank you🙏

Bhagyamati ✍️

కామెంట్‌లు

ఈ బ్లాగ్ నుండి ప్రసిద్ధ పోస్ట్‌లు

నా మొదటి ప్రేమ... మా నాన్న!

  ఒక అమ్మాయి ఏ వయసులో అయినా ఉండొచ్చు కానీ ఆమె ఎప్పటికీ తన తండ్రికి చిన్ని యువరాణిగానే ఉంటుంది.  తండ్రీ కూతుళ్ల మధ్య ఉన్న ఈ ప్రత్యేక బంధం... ఆరాధ్య బంధం!.  ఒక తండ్రి తన కూతురిపై ఉంచే హద్దులు లేని ప్రేమ ఎప్పటికీ తిరిగి చెల్లించలేనిది.   బెస్ట్ ఫ్రండ్ తో షాపింగ్:  నేను రత్నం జూనియర్ కాలేజి లో చదివేటప్పుడు కాలేజి వ్యాన్, ఇల్లు తప్ప ఏం తెలియదు. డిగ్రీ కి వచ్చాక న బెస్ట్ ఫ్రెండ్ శ్వేత తో మొదటిసారి బయటకి వెళ్ళాను. ఫస్ట్ టైం వెళ్ళడం, నాన్నకి trunk road లో కనిపించాను. నా మైండ్ బ్లోక్ అయ్యి రెడ్ అయ్యి, బ్లూ అయ్యింది. మా నాన్న మాత్రం సింపుల్ గా షాపింగ్ కి వచ్చావా? డబ్బులు ఉన్నాయా? అంటూ 2000 ఇచ్చేసి వెళ్ళాడు. నాన్న అంటే అంతే మరి, నెక్స్ట్ లెవెల్.  నేను పెద్ద చిరంజీవి అభిమాని ని. నాన్న ఫస్ట్ డే ఫస్ట్ షో చిరంజీవి మూవీ కి తీసుకుని వెళ్తాడు. నేను తిరుపతి లో M.SC చేసేప్పుడు నాకోసం dairy milk బాక్స్లు కొరియర్ చేసేవాడు. చిరంజవి గ్రీటింగ్స్ పంపేవాడు. నాన్నకి నేను ఎప్పటికీ చిన్న పిల్లనే. నేను అబద్ధాలు చెప్పను. ఇప్పటికీ చెప్పను. అందుకే నన్ను మా అమ్మ, నాన్న బాగా నమ్ముతారు. నా ప్రాణ స్నేహితుడు నాన్న: చిన్నపుడ

ఇప్పటికి మేల్కున్నావా స్వామి?!

 తడిసి నీళ్ళోడుతున్న చీర కొంగును పిండుకుంటూ... అల్లంత దూరాన ఉన్న అతనిని చూసాను. కడవ నడుముకెత్తి తిరిగి మళ్ళీ మళ్ళీ చూసాను. ఎదుట ఏటుగట్టు వెనకనుంచి చుమ్మలు చుట్టుకుంటూ... తెల్లని పొగతెరలు, చెట్ల ముసుగులు దాటి వచ్చాను.  మామిడి చెట్టు ఆకుల గుబురుల్లోంచి, సన్నగా పడుతున్న నులి వెచ్చని సూర్యకిరణాలు.... మడత మంచంపై మాగన్నుగా పడుకుని ఉన్న నా మన్మధుడు. ఓయ్... అని కేక వేయాలనుంది, వాలుగాలిలో మాట కొట్టుకుని పోదా అని ఆగిపోయాను. తడక మీద ఆరవేసిన తుండువా లాగి దులుపుదామనుకున్నాను. గడుసుదనుకుంటాడని గమ్మునుండి పోయాను. పొగమంచు మేఘాల మధ్య చాచుకునే ఉంది. పసిడి పువ్వులు నా పిరికితనం చూసి నవ్వుకుంటున్నాయి. చెట్టు కొమ్మన కౌగిలించుకున్న రామచిలుకలు నీ మాటేమిటి? అని ఆరా తీశాయి.  సరే! నడుము మీద కడవ నిలవకుంది, అతనితో గొడవ పడమంది. నెత్తిన కుమ్మరిస్తే మేలుకొంటాడుగా?! అమ్మో కయ్యాలవాడు మాటలే కట్టేస్తాడు. వద్దులే రేగిపోయిన జుట్టును ముడి వేసుకుంటూ పక్కనే ఓ పూచిక పుల్ల కోసం వెతికాను. ఈ పడుచు వాడి కలలో ఏమొస్తుందో... నిద్రలోనే నవ్వాడు. చక్కనోడు చెంప మీద చంద్రవంకలు పూచాయి. మర్రి చెట్టు కాయలు ముసిముసిగా నవ్వుతూ... పుల్ల ఒకటి వ

ఇది యుగాలనాటి ప్రేమ!.

 రాధంటే... ఉత్తదేహం కాదు, ఉత్త మనసే కాదు, రాధంటే ఆత్మ. కృష్ణుని ప్రేమలో లీనమైన ఆత్మ. ప్రపంచానికి అర్థం కాని ఎన్నో విషయాలలో వీరి ఇరువురి ప్రేమ కూడా ఒకటి. వీరి శృంగారం మానసికమే! కానీ ఆత్మసంబంధం. ఏ ప్రేమ కథకైనా వీరే ఆదర్శం. ప్రేమ యొక్క గొప్పతనం పట్టాలంటే... కథలో చిత్రించే పాత్రలను రాధాకృష్ణలను ఊహించే రాయాలి. కృష్ణుని పై ఆశలు రేకెత్తించుకొని మనసును కృంగ దీసుకున్న రాధ ప్రేమ లోంచి విరహం అనే పదం పుట్టుకొచ్చిందేమో?! ప్రేమంటే మనసంతా కాముఖత్వం పులుముకోవడం కాదు, దేహవసరాలను తీర్చుకోవడం కాదు, ప్రేమంటే విశాలత్వం, దైవత్వం, విరహం, తపన, వేదన, ఎడబాటు, త్యాగం, కృష్ణుని రూపు కోసం పరితపించే రాధ దినచర్య. అందుకే రాధాకృష్ణుల ప్రేమ ఉత్త ప్రబంధ కథగా కాకుండా... యుగాలు చెప్పుకునే గొప్ప ప్రేమగాధ గా మిగిలింది. ఒక ప్రేమ కథను పైకెత్తి ఆకాశంలో ప్రవేశపెట్టాలన్నా... ఒక ప్రేమ గీతాన్ని, స్వర్గాన్ని తాకేంత ఆనందంగా ఆలాపించాలన్నా... రాధాకృష్ణుల ప్రేమే ప్రేరణ. ఇంత గొప్పగా మనం ప్రేమించాలంటే రోజు మనసుకి మెదడుకి మధ్య దేవాసుర యుద్ధమే జరుగుతుంది, అయినా నిలబడితేనే ప్రేమ గెలుస్తుంది. ఇక్కడ గెలవడం అంటే ఇద్దరు పెళ్లి చేసుకొని జీవించటం