Bhagyamati

లేత బెండకాయ లాంటి వేళ్ళను, తరిగి తాలింపు వేసుకోక, కలం పట్టి కాగితం పై ఈ కొట్లాటలెందుకు? కౌగిలించుకుని అరచేతుల్ని కమ్మగా చంపకేసి రుద్దుకోక, ఈ పీకులాట లెందుకు?. పిచ్చి రాతలు రాసుకుని పెద్ద కవినై పోదామనా?! ఈ కాగితాల కట్టలు తీసుకెళ్ళి ఏ మిచ్చరు కొట్టోడికో తాకట్టు పెడదామనా! కాగితమైనా కాకపోయనే, పాత ఫోనులో ఈ పీతాంబరాన్ని ఎవడు చదువుతాడు?! ఇసుకపై అలిగి వెనక్కు వెళ్ళే అల లాగా, విసుగుపుట్టి ముందుకు తోసే సంద్రం లాగా... మధ్యలో ఈ అల కే పట్టింది, లేనిపోని బాధ. ఇష్టపడి ముందుకు సాగదు, కష్టపడి వెనక్కు పోదు, ఏమి ఈ కలం రొధ. పిసినారి సిరా బుడ్డి తప్పా? పిసరంత దైర్యం లేని గుండె తప్పా?  చిన్నప్పటినుండి అమ్మ చెబుతోందిగా చందమామ కథలు, మళ్ళీ నువ్వెందుకు మొదలెట్టావు? ఈ కల్లబొల్లి మాటలు. ఒకేమాటను ఒక్కోరకంగా సందుగొందుల్లో తిప్పి మళ్ళీ అక్కడికే తెస్తావు. వచ్చే పోయే దారుల్లో మళ్ళీ కొన్ని ఒత్తులు, పొల్లులు ఏరుకొస్తావు. నీకెందుకు చెప్పు? ఈ దేవులాట. చిమ్మ చీకట్లో నల్లపిల్లికై  వెతుకులాట.  మాటలన్ని వండి విస్తర్లో వడ్డించుకొని, ముని వేళ్ళతో ముద్ద చేసుకుని నోట్లో పెట్టుకోక, ఎందుకే 'bhagi' నీకీ భాద. అక్షరం అక్షరాన్న

ఇప్పుడే గుడి మెట్లు ఎక్కాను, భక్తులతో... అలయమంతా రద్దీగా ఉంది. సాక్షాత్తు శ్రీనివాసుని దర్శించాలని, శ్రీవారి సేవలో తరియించాలని వేయి కనులతో వేచిన అలివేలు మంగనయి అతని కోసం ఎదురు చూసాను. కోర్కెల చిట్టాలతో భక్తుల పాట్లు ఏలనో?. నెరవేర్చు వాడు నెరవేర్చక మానడుగా!. కర్మలను ఆయనే రాయును, కార్యములు ఆయనే చేయును. ఇంతలో ఈ తన్నులాట లెందుకు? తరియించక! అనంత పద్మనాభుడయి ఆ శయన మందు పవళించినా... మానస లీలా చోరుడై మురళిని ధరియిన్చినా... శ్రీరామ చంద్రుడై సీతను వరియించినా... నీల మేఘ స్యాముడై యశోద ఒడి దెంచినా... ఆతను ప్రతి అవతారమందు పవిత్ర రూపుడేగా, పరమానంద భూషుడేగా. అతనిక ఆజానుబాహుడు, అరవింద నేత్రుడు.  నాభి యెందు పద్మము కలిగినా... పద్మ మందు లక్ష్మిని కలిగినా... లక్ష్మి హృదయమందు మహా విష్ణువతడు. క్షీర మంత సంద్రములో స్నానమాడేటి పాల నురగల కనులవాడు. చేప పిల్లలకు ఈత నేర్పే చేతి వేళ్ళ వాడు. చంప మీద నునుపుటద్దపు చెక్కిలివాడు. చెక్కిలి యందు చంద్రవంకలా... చుక్క కలవాడు. చదరంగపు చతురతల చమత్కారి వీడు. అమ్మ పద్మావతిని, అలివేలు మంగను, అసలమాంతం ఏడు కొండలను పట్టిన వాడు. ఒట్టి చేతులతో... గట్టి హుండీలను పట్టినవాడు. పరమ నేర్పరి

ఓ రాత్రివేళ, కొలను పక్కన... మేమిద్దరం చేతులు పట్టుకు కూర్చున్నాము, పక్కనున్న కొబ్బరి చెట్టు చాటు చందమామను చూస్తున్నాము. ప్రేమ పరవసులమై మేము తనివితీరా నవ్వుకున్నాము. మా నవ్వు విని చుక్కలన్ని తప్పుకున్నాయి. కొబ్బరి చెట్టుకు కోపమొచ్చి గట్టిగా రెమ్మలను విదిలించింది. పక్షుల జంటలు పైకేగిరి పోయాయి. ప్రకృతికెందుకు ఇంత అసూయ? అతని పట్టపు రాణిని నేనయినందుకా? చంద్రుని చివరి కిరణాలు మా చర్మం పై చిందాయి. నా ప్రేమ నిండిన గుండెను తన భుజంపై వాల్చి, తన వెచ్చని శ్వాసల్లో... పచ్చిక పై చినుకులా మెరిసాను. కొలనులోని నల్లని నీరు తాపమోపలేక నురగలు కక్కింది. చిన్ని చేపలు తల్లడిల్లి పైకెగిరి పడ్డాయి. నిర్మలమైన అతని కన్నులు, నిశి రాతిరిని కూడా వెన్నెల చేస్తాయి. అందుకేనేమో! ఈరాతిరికింత అలక, జంట చిలుకలను చూసి ఓర్వలేక. అందమైన అతని మోము మొత్తమంత విరిసిన మందార పువ్వు, చెక్కిలంతా... చెమటలు, గంధపు చినుకులు. అతను నా ప్రేమ ఋతువు. ఏడాదికొకమారు కాదు, సంవత్సరమంతా చిగురించే ఓ పచ్చటి పూల మాను. అతను నా గుండె తోటలో పరిమళాలు జల్లే పన్నీటి పువ్వు. మొగలి పూవులు అతని మోము చూసి విచ్చేను, నా మగడి అందం ఎవరికొచ్చేను?  చూడకుండా అతనిని ప్ర

అంతరాత్మను అడిగి మరీ రాస్తున్నాను. నా గుండె నేను తవ్వుకుని చూస్తున్నాను... లోతైన సమాధానం కోసం ఎదురు చూస్తు రాస్తున్నాను! ఏ కారణం నా చేత, ఈ కవిత్వం రాయిస్తుందో... ఆ సమాధానం వెలికి తీసి రాస్తున్నాను!  నా రాతల వెనుక రహస్య మేధో ఉందని, అది నా ఆత్మ లోనే నిదిరిస్తోందని, బాహ్య ప్రపంచపు బలహీనతలకు లొంగనిదని  నాకు నేను బలంగా చెప్పుకుంటున్నాను. నేను నిజాయితీగా రాసుకున్న ప్రతిమాటలో నా నువ్వు, అనే నేను ప్రతిబింబిస్తూ... ఉన్నాను. జీవితంలోని ప్రతి అనుభూతిని, అనుకూల ప్రతికూలతల మధ్య వేరు చేసుకుని చూసుకున్నాను. రెంటి మధ్య నా జీవితం జీవం నింపుకున్న తెల్ల కాగితం. అచ్చు తప్పులు లేవు, వ్యర్థ అర్థాలు లేవు. ప్రేమకు అడ్డంగా... పరచిన నా గుండె తప్ప ఇక్కడేమి లేదు. ఒక వైపు నేను సన్యాసిని, మరోవైపు ప్రేమ ఉపన్యాసిని. రెంటి మధ్యా నేను సగం రాయిని, సగం ప్రేమని. నిత్యం నాలో నన్ను అన్వేషించుకుని అక్షరాలతో... అభినయించే అనుభూతిని. ప్రతిరోజూ పరవశించి ఆడుకున్నాను, పసిపాప లాగా పిచ్చి గీతలు గీసుకున్నాను. నా పేరు నాకు పరిచయ మయినప్పటి నుండి నేను నాతోనే ఉన్నాను. నిర్మలమైన నా కన్నుల్లోనే... నా సుఖము, దుఃఖము చూసుకున్నాను. కన్నీళ్లతో

నా దేశం మూడు రంగుల జెండా కాదు,  నా దేశం మూడు అక్షరాల పదం కాదు, నా దేశం మూడు పార్టీల ఎన్నిక కాదు. నా దేశం అతి పెద్ద ప్రజస్వామ్య దేశం. నా దేశం అతి పెద్ద రాజ్యాంగ పుస్తకం. పరాయి సంకెళ్లు తెంచుకున్నా... మనలో మనం వేసుకున్న సంకెళ్లు తరాల తరబడి చేతి గాయాలై... నెత్తురోడుతుంటే... పుట్టిన అక్షరాల కత్తి ఈ రాజ్యాంగం. కులం గుంపుల కొట్లాటలను, మతం చేసిన మాయలను స్మశానం పంపి సమాధి కట్టింది ఈ రాజ్యాంగం. పదాలు జొరబడలేని అనుభవాలు యెన్నో ఉన్నాయి. దేశం కోసం విడిచిన ప్రాణలెన్నో ఉన్నాయి. చరిత్ర కెక్కిన పోరాటవాదులు, చరిత కనులు చూడని సమర యోధులు...అందరినీ స్మరించుకుందాం... ఎపుడో ఏడాది కొకసారి ఇది మన ధర్మం. సహనం కట్టలు దెంచుకున్న కవులు కలమెత్తారు, విప్లవ గాయకులు గళమెత్తారు, మువ్వన్నెల జెండా రక్తపు మడుగుల్లో తడిసింది. పేదవాడి కడుపు ఆకలికి ఏడవలేదు, అన్నానికి ఏడలేదు, స్వతంత్రం కోసం అందులోని సమానత్వం కోసం ఏడ్చింది.   నేడు ఉన్నవాడు, లేని వాడు, లేనే లేడు ఇది నా దేశం. ఇక్కడ మనమంతా... సమానం. మూడు రంగుల జెండా కప్పుకున్న సీతా కోకలం. విదేశాలకు ఎగిరే పక్షులు కొన్ని ఎత్తుకొచ్చిన జ్ఞానం, ధనం, అమ్మ భరతమాతకు ఇస్తుంటే, తత్వ మెరిగ

  నిజమే! కొన్ని ఉంటాయి అలా... ఆకాశమంత ప్రేమను ఆరుబయట పరచి, వెన్నెల ముగ్గు పెట్టి, వేడి దీపపు వెలుగుల్లో... రాముని కోసం ఎదురు చూసిన రోజిది. ప్రతి పడుచు సీతలా... ప్రతివాడు హనుమంతునిలా... పరవశించి, పాడుకున్న రోజిది, ఆ పరమ పురుషునితో కబురులాడిన కాలమిది. ఇంతటి వాడు అరుదెంచితే... గుండె చీల్చి, గుడి కట్టే గుణమిది. రాముడు ఏలిన రాజ్యమందు, రాగల కోవెల రూపమిది.  అందమైనవాడు ఏది పలికినా... అందమే అన్నట్లు, సత్యము మాత్రమే పలికే ఈ సుగుణ వంతుని ఎన్ని పొగిడినా... ఎంత కీర్తించినా... పదములే కరువగును. ఇతని పాదముల మోకరిల్లిన, జన్మమే దన్యమగును.  ఊహాలకందినవారు కవులు, ఊసులాడిన వారు పుణ్యాత్ములు, పాడి భజనలు చేసినవారిక పండితులు, అనుదినం అతనిని చూసేవారు పరమభక్తులు, కీర్తించగా... పరవశించే వారిక నాలా దాసులు. ఆజానుబాహుడు, అపురూప సఖుడు... సఖి సీతకే కాదు పడుచులందరికి ఆదర్శ పురుషుడు. పరమాత్ముడని, పొగిడిన పలువురు. కాదు, పవిత్రుడు మాత్రమేనని పలికిన కొందరు, అందరి మధ్య అతని కథనం ఆకర్షణీయం. కథ అయితే కలలా... కరిగిపోయేది. నిజమైనది నీరజాక్షునికి కోవెలైనది. సుందర పురుషుని సున్నిత వైనం,  కలువల కన్నుల కాంతి వీక్షణం,  మందార పెదవుల

ఆశల ఆకాశం అంతెత్తులో ఉంది. అక్షరాలు మబ్బులలో తేలి పోతూ... ఉన్నాయి. కోరికల చెట్టుకి కొత్త పూలు పూశాయి. కోసి మాల కడదామంటే...  తనివి తీరా వేద్దామంటే... తరచి తరచి చూద్దామంటే... అసలతను ఏడి? రాణి గుండెకు రాజైన వాడు రానే వస్తాడు,  రాగ బందపు ప్రేమ గంధము తేనెతెస్తాడు.  అందమైన చెలికాడు అక్కడెక్కడో ఉన్నాడు. ఆకాశం శూన్యమై నల్ల ముఖం వేసింది. అందరానివాడి కోసం  హృదయమరువు చాచింది. అసలెందుకే మనసా? అలసిపోవే కాసేపు. అతని హృదయ మెందుకు నీకు? నీ హృదయముంది చాలదా... తుది వరకు. జారిపోకే పిచ్చి మనసా! జారు తున్నావని తెలుసు కనుక. లేత ప్రాయము కాదిది, మరల దొరకదు పోయినది. తొంగి చూడకు గుండెలోకి, తొలకరి జల్లు కురువదు. తొణికిసలాడే మనసుకు తొందరెందుకు ప్రతి మాటకు? ఆగి పలికే మాటలకు అర్థముంటుంది, ఆగకుండా పరిగెడితే ప్రేమ వ్యర్ధమవుతుంది. అన్ని తెలిసిన వేళ ఈ అలజడి ఎందుకు? అవతలి వానికి లేని ప్రేమ నీకెందుకు? ఎదురు చూసిన మనసుకేం మిగిలింది? ఆకలి దప్పులు లేక క్రిందికొరిగింది. ఇన్ని ప్రశ్నల మధ్య ఇతనెక్కడ?  ఇక్కడెక్కడో ఉన్నావని,  ప్రేమ చినుకులన్ని ఒడిసి పట్టి, ఒడిన కట్టి, మనసు దారము మధ్య పెట్టి, పలుకులన్ని అల్లికలై... పలుకుతున్నా నీ

Happiness is having long, flowing hair. ...My hair is my crown, and I wear it proudly. Getting long hair is not a big deal: It is not a big deal actually. We all have great hair in our childhood. Days are gone, we loss our hair and searching for solutions for hair problems in internet. No doctor is great here than our mom in this subject. She has used soapnuts and sheekakai or hibiscus 🌺 flowers. Okay we don't have any time here to use soapnuts. But I suggest a recipe will work on your hair better. Hair wash powder Recipe: 1.Soapnuts - 1kg,  2.Sheekakai- 1kg,  3.Green gram-1/4kg,  4.Methi seeds- 1/4kg,  5.Amla pieces - 1/4 kg 6.Dried hibiscus leaves -           50grams,  7.Curry leaves dried- 50grams  8. and a hand full of rice. These all available in grocery store near by your home. We can store these in powder form. Don't bother about fungus. I will store half of the powder in refrigerator and remaining in room temperature. We can store this for a year. Having long hair make

రఘురాముని కై ఎదురు చూసిన సీతలా... యమునా తీరాన వ్యథలు పడ్డ రాధలా... కనుచూపు మేర నీ రూపు కోసం... పడ్డ తపనల పరితపనలు, ఆనాడు నేనెదురు చూసిన రోజులు. నిదుర రాని గత రాతిరి చమటలు, నీ చూపుకై మూతబడని రెప్పలు, అద్దంలో చూస్తూ... అడిగిన ప్రశ్నలు, గదిలో లెక్కెట్టిన గడియల నిడివిలు, నీ పిలుపు వినగానే వేసిన గంతులు... మరల మరల మారిన దుస్తులు, గడప బయట ముస్తాబైన కొత్త జోళ్ళు.  నడిమి సూర్యుడి వేడిమి చూపులు, ప్రేమికులకవి వెన్నెల వడగాల్పులు. నిన్ను కలిసిన తొలిరోజు మధ్యాహ్నం. గురుతుందా... నీకారోజు? గుండెలోతులో గుబాలించిన ప్రేమ పూవులు, గువ్వలమై చెట్టుకింద చెప్పుకున్న కబురులు, గాలి కూడ గర్వంగా తాకి వెళ్ళిన రాత్రులు. నిను నను మోసిన పల్సర్ బైకు, కనులను గీటిన హైటెక్సిటీ లైట్లు. నా నోటికి కళ్లెం, ఆ కొండాపూర్ పార్కు, వీడ్కోలు చెప్పుకునే ప్రగతినగర్ స్టాపు. ఆదివారం హాస్టల్ బయట పడిగాపులు, విశ్వనాథ్ తియేటర్లో సినిమాలు, భాగ్యనగరం చేసుకున్న భాగ్యమే అది! మన ప్రేమ కథకు పుస్తకమైనది. చెప్పి చెప్పి నీ తీపి కబుర్లు, స్నేహితురాళ్ళ చెవులు తూట్లు. విని విని మన ప్రేమ ముచ్చట్లు... ప్రియుడులేని అమ్మాయిల పాట్లు... ఏ కలం పట్టినా నీ కథల

నేనేసే బొమ్మల్లో... రాసే కవితల్లో... నుదిటిపై గీతల్లో... ఎవరివి నువ్వు? నా ఎదురైనావు ! నా గజి బిజి రాతల్లో... జిగి బిగి పలుకుల్లో... ఇరుక్కు పోయి, కదల లేక! ఒరిగి పోయి, గుండె మీద! అసలెవరివి నువ్వు? నా ఎదురైనావు! అక్షరాల తొక్కిసలాటలో... అర్థ మెరుగని పదముల మధ్య, చిక్కు ముడులు విడువలేక, హత్తుకుని కాగితాన్ని, కదలకున్నావు ఎవరు నువ్వు? ఎవరో... ఎదుటనున్న వాడివని  వెదకబోతు ఉంటే... పైట పట్టి లాగావు! వెనుక మల్లే లోగా... చెంప గిల్లి పోయేవు? అసలెవరివి నువ్వు? నా ఎదురైనావు! మేలుకొల్పుల మధ్య, కలల మేఘమై! మేలి తెర పైవిసిరి అటు ఇటు కదిలేవు! పట్టబోతే ... చిక్కకుండా... పాదరసమై జారేవు. అసలెవరివి నువ్వు?  నా యెద లోతుల్లో ... వీణవై మ్రోగేవు. గానమై పాడేవు. పిలవబోతే కలలో... కనుమరుగైనావు. ఎదురుపడితే చెలిమై... చనువైనావు. చెలికాడినని, చేయి కలిపి మనువాడి మగడి వయ్యావు. ఎవరైతే నేమి నువ్వు నా ఈడుజోడు వయ్యావు. తోడు నీడ వయ్యవు. Thank you ☺️ ✍️ Bhagyamati.

Cat lovers : A cat has absolute emotional honesty: human beings, for one reason or another, may hide their feelings, but a cat does not.   Cat lovers are called A ilurophiles  derived from the Greek word ailouros, which means "cat," and the suffix -phile, meaning "lover”. About my girl cats: These are Lucy and Bussi. So funny to hear. My husband has put these names. Lucy is little bigger than her sister Bussi.  Cats choose us; we don't own them - it is a saying. Like that they own me. Many girl cats love  cuddling with their owners  and are just as rowdy as the boys. Like humans, cats are individuals with their own personalities, likes, and dislikes. Bussi is more interested on meat than Lucy, where Lucy want to sleep with us than bussi. Both are girl cats but different likes and dislikes. Happy hormones: Cats have been clinically proven to improve people's health, women especially . There is a proven decrease in risk of dying from a cardiovascular disease or str

    Hatha yoga teaches us to use the body as the bow, asana as the arrow, and the soul the target. Hatha yoga is a powerful tool for self-transformation.  It asks us to bring our attention to our breath, which helps us to still the fluctuations of the mind and be more present in the unfolding of each moment. Iam practicing yoga from my age of 20 years. That's a very long journey with this holistic approach. I'm practicing about 30 poses frequently. Here telling only about vajrasana or thunderbolt pose or dimond pose. WHAT IS YOGA? : A physical bending with mental concentration is yoga, this is my definition of yoga. We are just watching the bending bodies in television or in phones. Yoga is not just the bending...it is about mental balance too. Without concentration, we can't bend our bodies after having so many years of practicing. She fell in love with her yoga, then she fell in love with herself❤️ - It's me. HATA YOGA: We commonly known asanas come under pathanjali y

 సముద్రం ఎప్పుడూ నీటితో నిండి ఉంటుంది. మన హృదయాలు ఎప్పుడూ ప్రేమతో నిండి ఉంటాయి. అందుకే మనసు పరవశించే ప్రదేశం సముద్రం. జీవనది కూడా జలకమాడటానికి ఇక్కడికే వస్తుంది. వయ్యారి నడుముని అటు ఇటూ తిప్పి చివరకు ఈ సంద్రం లో కలిసిపోతుంది. తియ్యటి నీళ్లను తీసుకొచ్చి, ఎంత దూరమో పయనించి ఈ మగనితో కలిసిపోతుంది. నదికెంత ప్రేమో రాతి ఉప్పుతో రాసలీలలాడుతుంది.  తెల్లటి ఇసుక పై ఏడాది పొడుగునా విహారయాత్ర చేసే నత్త గుల్ల నై, చిన్న చిన్నగా నడుస్తూ... ప్రతి ఇసుక రేణువులను తడిమి చూస్తూ... విహరించాలని ఉంది. పైకెగసిపడే అలలతో పోటీపడి కొట్టుకునే గుండెని కొంచెం సేద తీర్చాలని ఉంది.  ప్రశాంతమైన, క్రూరమైన సముద్ర శబ్దాన్ని మళ్ళీ మళ్ళీ వినాలని ఉంది. ఇసుక ముద్దల కింద కాలివేళ్ళని దాపెట్టి... తీరాన్ని ముద్దాడి వెళ్ళే కెరటాలను చూడాలని ఉంది. పైపై అలలలో కొట్టుకు పోతూ... ఉప్పు నీటి శ్వాసలో విధ్యుత్ శక్తి పొందాలనుంది. పట్టుకుంటే జారిపోయే గవ్వలను, చుట్టూ కమ్ముకునే హోరైన గాలి శబ్ధాన్ని, మౌనంలో... గుండె లోతుల్లో... జవాబు దొరకని ప్రశ్నల్ని, ఒదార్పు నిచ్చే అత్మని ఒకసారి మళ్ళీ కలవాలనుంది. అలలను లాగి విసిరే ఈ సముద్రం ఎంత సేపటికీ అలిసి పోద

బంధాలు 3 రకాలుగా ఉంటాయి. భౌతికమైనవి, మానసికమైనవి, ఆత్మసంబంధమైనవి. మనం మాట్లాడుకునే సోల్మెట్స్ అనే పదం ఆత్మ సంబంధమైనది. నా స్నేహితురాలు నన్ను అడిగింది, soulmates ఉండరా? అయితే! అని. నాకు కచ్చితంగా తెలియదు. భౌతికమైన బంధాలను పక్కన పెడితే మానసికమైనవి, ఆత్మసంబంధమైనవి పరిపూర్ణంగా ఉండే బంధాలు. అంటే ఉన్నంత కాలం కలిసి ఉండేవి. పాతకాలపు బంధాలు: మన అమ్మ నాన్న, వాళ్ల అమ్మ నాన్న ఎంతో అనురాగంతో ఉన్న జంటలు. చిన్నపుడు మనకు soulmates అనే పదం తెలియక ముందే వీళ్ళు మనకు తెలుసు. మనం గొప్ప ప్రేమికులం అని, మనది నిజమైన ప్రేమ అని చెప్పుకోవాల్సిన అవసరం అప్పట్లో మన పెద్దవాళ్ళకి లేదు. అయినా వాళ్ళు గొడవలు పడ్డారా అసలు, అది కూడా మనకు తెలియదు. వాళ్ళకి ప్రేమ అంటే తగ్గడం, క్షమించడం, సర్దుకు పోవడం. నువ్వు ఏం చేసినా నువ్వు నాకు ఇష్టం అని నమ్మడం. అందుకే వాళ్ళు soulmates అనే పదం వాడకుండా soulmates గా ఉన్నారు. కాలంతో పాటు మరిపోవాలి: మారిపోవాలి మన అభిరుచులు, స్టైల్, మాట తీరు... ఇంకా ఎన్నో. మనసులోని సున్నితత్వం, క్షమాగుణం కాదు. Orange సినిమా వచ్చి 13 సంవత్సరాలు అయింది. ఎవరికి నచ్చని, ఒప్పుకోలేని నిజాలు అందులో ఉన్నాయి. నేను కొంత

గత ఏడాది చివర కొత్త ప్రవుత్తి, పాత అలవాటే అయినా కొత్తగా మొదలెట్టాను. అనంతమైన జలనిధిలో ఆణిముత్యాల కోసం వెతుకినట్లు... నాలో నన్నే అన్వేషించుకున్నాను. జ్ఞానం గీనం అంటూ కొత్త రాతలు మొదలు పెట్టాను. గత ఏడాది ఏదో కొంచెం నేర్చుకున్నాను. తెరచాప లా చేయి చాచి గాలి వాటంగా నడిచాను. నా నావ ఎటూ పోలేదు, ఒడ్డుకే వచ్చింది. చదివే వారందరికీ కృతజ్ఞతలు. వీక్షకులు చదవరులు... చదవరులు స్నేహితులయ్యారు. కలిసిన బంధాలన్ని గత జన్మ పరిచయాలుగా తలపోస్తున్నాను. ఎక్కడో చదివాను, సంకోచం లేని మనసే అన్ని కవితలకు ఒకే ఒక సూత్రమని. ఏదో రాయాలని అత్రం ఉంటే చాలదు. ఎక్కడ ఆగాలో... ఎక్కడ సాగాలో తెలియాలి. ఇది అనుభవం నేర్పుతుంది. ఎదుటి గుండెను పలుకరించే మాటల కోసం, ఒళ్ళు పులకరించే మాటల కోసం, మనసు పరవశించే మాటల కోసం నాలో నేను వెతుకులాడాను.  కవ్వించే పదాలు, కొన్ని నవ్వించే పదాలు... కాగితం పై చెళ్ళాటమాడాయి, నాకు ఉల్లాస మిచ్చాయి. మది మౌనాలు, మృదు భావాలు... గుండెలోనే శిధిలమవ్వకుండా మృదులంగా, మధురంగా...   పెదవంచుకు తెచ్చాను. నా కలం పదును పెట్టాను. కాగితం చినిగి పోకుండా కొత్త సాగు చేశాను. ప్రేమ రాయబారం పెదవులతోనే కాదు, వేలి చివరలతోను చెప్పగల