ప్రధాన కంటెంట్‌కు దాటవేయి

Krishna - Udhav, క్రిష్ణుడు - కుచేలుడు

      ఒకరోజు యమధర్మరాజు హుటాహుటిన తన అకౌంటు పుస్తకాలు అన్ని తీసుకొని ద్వారక బయలుదేరాడట.  ఎందుకంటే? కృష్ణునికి తన పుస్తకంలోని నియమ నిబంధనల గురించి వివరించి చెబుదామని. కృష్ణ భగవానునితో ఇలా అన్నాడట పరమాత్ముడైన కృష్ణుడు, నేరాలను క్షమిస్తూ పోతూ ఉంటే, ఇక పాపులెవరు ఉంటారు? నాకు యమపురిలో స్థానం ఎక్కడిది? కనుక ఈ అకౌంట్ పుస్తకాలన్నీ మీ వద్దనే ఉంచండి, ఇందులో ఈ భూమిపై జీవించే అన్ని రకాల జీవరాశుల కర్మలు, కర్మ ఫలాలు రాయబడ్డాయి, ఇది మీతోనే ఉంచండి., అని నిష్టూరంగా అన్నాడట.




      తన అందమైన చిరునవ్వుతో 'కన్నయ్య'., యమధర్మ రాజా! నీ బాధకు కారణం ఏమిటో చెప్పవయ్యా? అన్నాడట. కృష్ణా!  పేదవాడు ఆకలి కోసం తప్పులు చేయాలి, ఆ కర్మ ఫలాలు అనుభవించడానికి చనిపోయాక, మా యమపురికి రావాలి. అటువంటిది భగవంతుడైన నీవు ఈ నియమ నిబంధనలకు విరుద్ధంగా పాపులందరినీ క్షమిస్తూ పోతూ ఉంటే, అందరూ నీ వైకుంఠం పోయే వారే తప్ప నా యమపురికి వచ్చేవారు ఎవరు స్వామి? అన్నాడట!. 

      పేద బ్రాహ్మణుడైన 'సుధామ' కృష్ణుని చిన్ననాటి స్నేహితుడు. కడు పేదరికంతో జీవనం సాగించలేక,  తన భార్య సలహా మేరకు అభిమానం చంపుకొని, తన బాల్యమిత్రుడైన 'ద్వారకాపతి' శ్రీకృష్ణుని సాయం కోసం వచ్చాడు. స్నేహితులిద్దరూ... ప్రేమ భరిత హృదయాలతో కౌగిలించుకుని కన్నీటి పర్యంతమైనారు. మిత్రుని పాదాలను కడిగి అతిధి మర్యాదలతో సతి సమేతంగా గౌరవించాడు, కృష్ణ పరమాత్ముడు. అతను ప్రేమగా అందించిన అటుకులను భుజించారు, ఆ దంపతులు.

      ఇదంతా అర్థం కాని యమధర్మరాజు కృష్ణుని చర్యను తప్పు పట్టడానికి బయలుదేరాడు. సుధామా ను భాగ్యవంతునిగా ఎలా చేస్తారు? అతను దురదృష్టవంతునిగా అనగా 'shrikshay' గా... నా పుస్తకంలో రాసి ఉన్నది అనగా జన్మంతా 'అభాగ్యునిగా దరిద్రంలో జీవించాలని' అర్థం,




 అన్నాడు.  అందుకు బదులుగా కృష్ణుడు మరలా పుస్తకాన్ని చూడు, యమా! అది 'yakshasri' అని స్వయంగా మార్చి వేశాడు. అనగా భాగ్యవంతుడు అని అర్థం, అని కృష్ణుడు బదులిచ్చాడు.

      సుధామ అయినా, భక్తులమైన మనమైనా ఆ పరమాత్మునికి స్నేహితులమే.  ఆయన మనలను ఎంత కష్టంలో కూడా చేయి విడనాడడు. ఎన్నో ఏళ్ల తర్వాత కలిసిన సుధామా లో  ప్రేమను, కృష్ణుడు ఎలా హృదయపూర్వకంగా స్వీకరించాడో, అలానే తన భక్తుల పరిచర్యలో ప్రేమానుభూతిని పొందుతాడు. "పుట్టించిన వాడు గిట్టేదాకా... గట్టెక్కిస్తూనే ఉంటాడు".

కామెంట్‌లు

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి

ఈ బ్లాగ్ నుండి ప్రసిద్ధ పోస్ట్‌లు

నా మొదటి ప్రేమ... మా నాన్న!

  ఒక అమ్మాయి ఏ వయసులో అయినా ఉండొచ్చు కానీ ఆమె ఎప్పటికీ తన తండ్రికి చిన్ని యువరాణిగానే ఉంటుంది.  తండ్రీ కూతుళ్ల మధ్య ఉన్న ఈ ప్రత్యేక బంధం... ఆరాధ్య బంధం!.  ఒక తండ్రి తన కూతురిపై ఉంచే హద్దులు లేని ప్రేమ ఎప్పటికీ తిరిగి చెల్లించలేనిది.   బెస్ట్ ఫ్రండ్ తో షాపింగ్:  నేను రత్నం జూనియర్ కాలేజి లో చదివేటప్పుడు కాలేజి వ్యాన్, ఇల్లు తప్ప ఏం తెలియదు. డిగ్రీ కి వచ్చాక న బెస్ట్ ఫ్రెండ్ శ్వేత తో మొదటిసారి బయటకి వెళ్ళాను. ఫస్ట్ టైం వెళ్ళడం, నాన్నకి trunk road లో కనిపించాను. నా మైండ్ బ్లోక్ అయ్యి రెడ్ అయ్యి, బ్లూ అయ్యింది. మా నాన్న మాత్రం సింపుల్ గా షాపింగ్ కి వచ్చావా? డబ్బులు ఉన్నాయా? అంటూ 2000 ఇచ్చేసి వెళ్ళాడు. నాన్న అంటే అంతే మరి, నెక్స్ట్ లెవెల్.  నేను పెద్ద చిరంజీవి అభిమాని ని. నాన్న ఫస్ట్ డే ఫస్ట్ షో చిరంజీవి మూవీ కి తీసుకుని వెళ్తాడు. నేను తిరుపతి లో M.SC చేసేప్పుడు నాకోసం dairy milk బాక్స్లు కొరియర్ చేసేవాడు. చిరంజవి గ్రీటింగ్స్ పంపేవాడు. నాన్నకి నేను ఎప్పటికీ చిన్న పిల్లనే. నేను అబద్ధాలు చెప్పను. ఇప్పటికీ చెప్పను. అందుకే నన్ను మా అమ్మ, నాన్న బాగా నమ్ముతారు. నా ప్రాణ స్నేహితుడు నాన్న: చిన్నపుడ

ఇప్పటికి మేల్కున్నావా స్వామి?!

 తడిసి నీళ్ళోడుతున్న చీర కొంగును పిండుకుంటూ... అల్లంత దూరాన ఉన్న అతనిని చూసాను. కడవ నడుముకెత్తి తిరిగి మళ్ళీ మళ్ళీ చూసాను. ఎదుట ఏటుగట్టు వెనకనుంచి చుమ్మలు చుట్టుకుంటూ... తెల్లని పొగతెరలు, చెట్ల ముసుగులు దాటి వచ్చాను.  మామిడి చెట్టు ఆకుల గుబురుల్లోంచి, సన్నగా పడుతున్న నులి వెచ్చని సూర్యకిరణాలు.... మడత మంచంపై మాగన్నుగా పడుకుని ఉన్న నా మన్మధుడు. ఓయ్... అని కేక వేయాలనుంది, వాలుగాలిలో మాట కొట్టుకుని పోదా అని ఆగిపోయాను. తడక మీద ఆరవేసిన తుండువా లాగి దులుపుదామనుకున్నాను. గడుసుదనుకుంటాడని గమ్మునుండి పోయాను. పొగమంచు మేఘాల మధ్య చాచుకునే ఉంది. పసిడి పువ్వులు నా పిరికితనం చూసి నవ్వుకుంటున్నాయి. చెట్టు కొమ్మన కౌగిలించుకున్న రామచిలుకలు నీ మాటేమిటి? అని ఆరా తీశాయి.  సరే! నడుము మీద కడవ నిలవకుంది, అతనితో గొడవ పడమంది. నెత్తిన కుమ్మరిస్తే మేలుకొంటాడుగా?! అమ్మో కయ్యాలవాడు మాటలే కట్టేస్తాడు. వద్దులే రేగిపోయిన జుట్టును ముడి వేసుకుంటూ పక్కనే ఓ పూచిక పుల్ల కోసం వెతికాను. ఈ పడుచు వాడి కలలో ఏమొస్తుందో... నిద్రలోనే నవ్వాడు. చక్కనోడు చెంప మీద చంద్రవంకలు పూచాయి. మర్రి చెట్టు కాయలు ముసిముసిగా నవ్వుతూ... పుల్ల ఒకటి వ

ఇది యుగాలనాటి ప్రేమ!.

 రాధంటే... ఉత్తదేహం కాదు, ఉత్త మనసే కాదు, రాధంటే ఆత్మ. కృష్ణుని ప్రేమలో లీనమైన ఆత్మ. ప్రపంచానికి అర్థం కాని ఎన్నో విషయాలలో వీరి ఇరువురి ప్రేమ కూడా ఒకటి. వీరి శృంగారం మానసికమే! కానీ ఆత్మసంబంధం. ఏ ప్రేమ కథకైనా వీరే ఆదర్శం. ప్రేమ యొక్క గొప్పతనం పట్టాలంటే... కథలో చిత్రించే పాత్రలను రాధాకృష్ణలను ఊహించే రాయాలి. కృష్ణుని పై ఆశలు రేకెత్తించుకొని మనసును కృంగ దీసుకున్న రాధ ప్రేమ లోంచి విరహం అనే పదం పుట్టుకొచ్చిందేమో?! ప్రేమంటే మనసంతా కాముఖత్వం పులుముకోవడం కాదు, దేహవసరాలను తీర్చుకోవడం కాదు, ప్రేమంటే విశాలత్వం, దైవత్వం, విరహం, తపన, వేదన, ఎడబాటు, త్యాగం, కృష్ణుని రూపు కోసం పరితపించే రాధ దినచర్య. అందుకే రాధాకృష్ణుల ప్రేమ ఉత్త ప్రబంధ కథగా కాకుండా... యుగాలు చెప్పుకునే గొప్ప ప్రేమగాధ గా మిగిలింది. ఒక ప్రేమ కథను పైకెత్తి ఆకాశంలో ప్రవేశపెట్టాలన్నా... ఒక ప్రేమ గీతాన్ని, స్వర్గాన్ని తాకేంత ఆనందంగా ఆలాపించాలన్నా... రాధాకృష్ణుల ప్రేమే ప్రేరణ. ఇంత గొప్పగా మనం ప్రేమించాలంటే రోజు మనసుకి మెదడుకి మధ్య దేవాసుర యుద్ధమే జరుగుతుంది, అయినా నిలబడితేనే ప్రేమ గెలుస్తుంది. ఇక్కడ గెలవడం అంటే ఇద్దరు పెళ్లి చేసుకొని జీవించటం