ప్రధాన కంటెంట్‌కు దాటవేయి

Emotional Intelligence - EQ, భావావేశ మేధస్సు

నిర్వచనం:-

సాధారణంగా... చుట్టూ ఉన్న సంఘటనలను బట్టి సమాజాన్ని చదవడం ద్వారా జ్ఞానాన్ని పొందడం. పొందిన  జ్ఞానాన్ని సమస్యలు వచ్చినప్పుడు ఎదుర్కొనే లాగా ఉపయోగించటమే మేధస్సు. మన ఎమోషన్స్ ని నిలకడగా ఉంచుకుంటూ మన చుట్టూ ఉన్న మనుషుల నుండి స్వతంత్రంగా, ప్రశాంతంగా బ్రతకడమే ఈ ఎమోషనల్ ఇంటెలిజెన్స్.



ఆత్మ విశ్వాసం, సౌశీల్యం గల కొందరి మానవుల చరిత్ర యే ప్రపంచ చరిత్ర. ప్రతి వ్యక్తి లోనూ ఉండవలసిన లక్షణాలు మూడు.

1. స్పందించే మనసు  

2. ఆలోచించే మనసు 

3. పని చేసే చేయి

                                               - వివేకానందుడు


'హూ వర్డ్ గార్డెనర్' అనే పాశ్చాత్య మానసిక శాస్త్రవేత్త ఈ సిద్ధాంతాన్ని ప్రచారంలోకి తెచ్చాడు. మానవ సంబంధాలు, మనిషి యొక్క వ్యక్తిగత జ్ఞానం అనే రెండు కోణాల్లో దీన్ని విశ్లేషించాలి.

ఒక వ్యక్తి తన ప్రవర్తన ద్వారా, తన జీవన విధానం ద్వారా, శీల సంపద ద్వారా సమాజంలో ఆదర్శప్రాయుడిగా పేర్కొనబడతాడు. శీల సంపద అంటే క్రమశిక్షణ, నీతి, నిజాయితీ, నిబద్ధత.


విశ్లేషణ:-

"వినదగునెవ్వరు చెప్పిన వినినంతనే వేగపడక వివరింపదగున్ కని, కల్లా, నిజము తెలిసిన మనుజు డేపుడో నీతిపరుడు మహిలో సుమతి!" అన్నాడు సుమతి శతక కారుడు. 

అంటే ఏదైనా ఒక విషయాన్ని వినగానే... కోపతాపాలు, సుఖదుఃఖాలు వీటికి ప్రభావితం కాకుండా మనలోని ఆవేశాన్ని,  భావోద్వేగాలని అధ్యయనం చేసుకుని విశ్లేషించుకోవడం ద్వారా ఆ సమస్య పరిష్కారానికి కృషి చేయడం. దీనినే IQ అని కూడా అంటారు.


స్వీయ ప్రేరణ - Self Motivation:

భావోద్వేగాలని తటస్థంగా ఉంచుకోలేక, మన కింద ఉద్యోగులపై ఎగిరి పడడం, దూషించటం... ఇంటికి వచ్చాక భార్యా, పిల్లలపై కోపాన్ని చూపించటం... మనల్ని మనుషులకు దూరం చేస్తుందే తప్ప, మనుషుల మధ్య అనుబంధాన్ని నిలపలేదు. 




తన కోపమే తన శత్రువు

తన శాంతమే తనకు రక్ష, దయచుట్టంబవ్ 

తన సంతోషమే స్వర్గము 

తన దుఃఖమే నరకమండ్రు తద్యము సుమతి!


అనుసరణ:

మనసు తటస్థంగా ఉంచుకోవడం అనేది గొప్ప కళ ఏం కాదు, అది ప్రతి మనిషిలో ఉండాల్సిన అలవర్చు కోవాల్సిన మంచి అలవాటు. ఇది బయట నుంచి ఎవరో వచ్చి మన మనసులో చేసేది కాదు. స్వీయ ప్రేరణ ద్వారా మనల్ని మనం తటస్థంగా ఉంచుకోవాలి. ఎందుకంటే ప్రతి సమస్యకి పరిష్కారం ఉంటుంది. సమస్య మన లోనిది అయినప్పుడు పరిష్కారం కూడా మనలోనే ఉంటుంది. 

తాళంతో పాటే తాళం చెవి కూడా తయారు చేయబడుతుంది అలాగే పరిష్కారం లేకుండా సమస్యను భగవంతుడు సృష్టించడు.

                                     -స్వామి వివేకానంద


అదికమించడం:-

 పెంపుడు జంతువులతో ఆడుకోవడం, పుస్తకాలు చదవడం, మంచి సంగీతాన్ని వినడం, చిన్నచిన్న గేమ్స్ ఆడటం, పిల్లలతో ఆడుకోవడం... ఇలాంటి అలవాట్లు వల్ల మన కోపాన్ని మనం అధిగమించవచ్చు.




బావావేశాన్ని స్థిరపరచుకొని, సంకల్ప సిద్ది కోసం ప్రయత్నించాలి. చేసిన తప్పుకు క్షమాపణ అడిగినవాడు ధైర్యవంతుడు. ఎదుటివారి తప్పులను క్షమించగలిగిన వాడు బలవంతుడు.

                                     - స్వామి వివేకానంద

Thank you 🙏


  Hatakeswara Aalayam

                                       ✍️ Bhagyamati 



కామెంట్‌లు

ఈ బ్లాగ్ నుండి ప్రసిద్ధ పోస్ట్‌లు

నా మొదటి ప్రేమ... మా నాన్న!

  ఒక అమ్మాయి ఏ వయసులో అయినా ఉండొచ్చు కానీ ఆమె ఎప్పటికీ తన తండ్రికి చిన్ని యువరాణిగానే ఉంటుంది.  తండ్రీ కూతుళ్ల మధ్య ఉన్న ఈ ప్రత్యేక బంధం... ఆరాధ్య బంధం!.  ఒక తండ్రి తన కూతురిపై ఉంచే హద్దులు లేని ప్రేమ ఎప్పటికీ తిరిగి చెల్లించలేనిది.   బెస్ట్ ఫ్రండ్ తో షాపింగ్:  నేను రత్నం జూనియర్ కాలేజి లో చదివేటప్పుడు కాలేజి వ్యాన్, ఇల్లు తప్ప ఏం తెలియదు. డిగ్రీ కి వచ్చాక న బెస్ట్ ఫ్రెండ్ శ్వేత తో మొదటిసారి బయటకి వెళ్ళాను. ఫస్ట్ టైం వెళ్ళడం, నాన్నకి trunk road లో కనిపించాను. నా మైండ్ బ్లోక్ అయ్యి రెడ్ అయ్యి, బ్లూ అయ్యింది. మా నాన్న మాత్రం సింపుల్ గా షాపింగ్ కి వచ్చావా? డబ్బులు ఉన్నాయా? అంటూ 2000 ఇచ్చేసి వెళ్ళాడు. నాన్న అంటే అంతే మరి, నెక్స్ట్ లెవెల్.  నేను పెద్ద చిరంజీవి అభిమాని ని. నాన్న ఫస్ట్ డే ఫస్ట్ షో చిరంజీవి మూవీ కి తీసుకుని వెళ్తాడు. నేను తిరుపతి లో M.SC చేసేప్పుడు నాకోసం dairy milk బాక్స్లు కొరియర్ చేసేవాడు. చిరంజవి గ్రీటింగ్స్ పంపేవాడు. నాన్నకి నేను ఎప్పటికీ చిన్న పిల్లనే. నేను అబద్ధాలు చెప్పను. ఇప్పటికీ చెప్పను. అందుకే నన్ను మా అమ్మ, నాన్న బాగా నమ్ముతారు. నా ప్రాణ స్నేహితుడు నాన్న: చిన్నపుడ

ఇప్పటికి మేల్కున్నావా స్వామి?!

 తడిసి నీళ్ళోడుతున్న చీర కొంగును పిండుకుంటూ... అల్లంత దూరాన ఉన్న అతనిని చూసాను. కడవ నడుముకెత్తి తిరిగి మళ్ళీ మళ్ళీ చూసాను. ఎదుట ఏటుగట్టు వెనకనుంచి చుమ్మలు చుట్టుకుంటూ... తెల్లని పొగతెరలు, చెట్ల ముసుగులు దాటి వచ్చాను.  మామిడి చెట్టు ఆకుల గుబురుల్లోంచి, సన్నగా పడుతున్న నులి వెచ్చని సూర్యకిరణాలు.... మడత మంచంపై మాగన్నుగా పడుకుని ఉన్న నా మన్మధుడు. ఓయ్... అని కేక వేయాలనుంది, వాలుగాలిలో మాట కొట్టుకుని పోదా అని ఆగిపోయాను. తడక మీద ఆరవేసిన తుండువా లాగి దులుపుదామనుకున్నాను. గడుసుదనుకుంటాడని గమ్మునుండి పోయాను. పొగమంచు మేఘాల మధ్య చాచుకునే ఉంది. పసిడి పువ్వులు నా పిరికితనం చూసి నవ్వుకుంటున్నాయి. చెట్టు కొమ్మన కౌగిలించుకున్న రామచిలుకలు నీ మాటేమిటి? అని ఆరా తీశాయి.  సరే! నడుము మీద కడవ నిలవకుంది, అతనితో గొడవ పడమంది. నెత్తిన కుమ్మరిస్తే మేలుకొంటాడుగా?! అమ్మో కయ్యాలవాడు మాటలే కట్టేస్తాడు. వద్దులే రేగిపోయిన జుట్టును ముడి వేసుకుంటూ పక్కనే ఓ పూచిక పుల్ల కోసం వెతికాను. ఈ పడుచు వాడి కలలో ఏమొస్తుందో... నిద్రలోనే నవ్వాడు. చక్కనోడు చెంప మీద చంద్రవంకలు పూచాయి. మర్రి చెట్టు కాయలు ముసిముసిగా నవ్వుతూ... పుల్ల ఒకటి వ

ఇది యుగాలనాటి ప్రేమ!.

 రాధంటే... ఉత్తదేహం కాదు, ఉత్త మనసే కాదు, రాధంటే ఆత్మ. కృష్ణుని ప్రేమలో లీనమైన ఆత్మ. ప్రపంచానికి అర్థం కాని ఎన్నో విషయాలలో వీరి ఇరువురి ప్రేమ కూడా ఒకటి. వీరి శృంగారం మానసికమే! కానీ ఆత్మసంబంధం. ఏ ప్రేమ కథకైనా వీరే ఆదర్శం. ప్రేమ యొక్క గొప్పతనం పట్టాలంటే... కథలో చిత్రించే పాత్రలను రాధాకృష్ణలను ఊహించే రాయాలి. కృష్ణుని పై ఆశలు రేకెత్తించుకొని మనసును కృంగ దీసుకున్న రాధ ప్రేమ లోంచి విరహం అనే పదం పుట్టుకొచ్చిందేమో?! ప్రేమంటే మనసంతా కాముఖత్వం పులుముకోవడం కాదు, దేహవసరాలను తీర్చుకోవడం కాదు, ప్రేమంటే విశాలత్వం, దైవత్వం, విరహం, తపన, వేదన, ఎడబాటు, త్యాగం, కృష్ణుని రూపు కోసం పరితపించే రాధ దినచర్య. అందుకే రాధాకృష్ణుల ప్రేమ ఉత్త ప్రబంధ కథగా కాకుండా... యుగాలు చెప్పుకునే గొప్ప ప్రేమగాధ గా మిగిలింది. ఒక ప్రేమ కథను పైకెత్తి ఆకాశంలో ప్రవేశపెట్టాలన్నా... ఒక ప్రేమ గీతాన్ని, స్వర్గాన్ని తాకేంత ఆనందంగా ఆలాపించాలన్నా... రాధాకృష్ణుల ప్రేమే ప్రేరణ. ఇంత గొప్పగా మనం ప్రేమించాలంటే రోజు మనసుకి మెదడుకి మధ్య దేవాసుర యుద్ధమే జరుగుతుంది, అయినా నిలబడితేనే ప్రేమ గెలుస్తుంది. ఇక్కడ గెలవడం అంటే ఇద్దరు పెళ్లి చేసుకొని జీవించటం