పసుపు గడపకు, ఎదురుచూపుల ఎరుపు రంగులద్ది, తళుకుతారల పవిట కప్పుకుని, తమరి కోసం చూస్తు ఉన్నాను. నీలిరంగు చీరపై నా నీలాల కురులు పరచి, నచ్చినవాడు దొరికాడని ఈ వెచ్చని రాతిరికి కబురులు చెబుతున్నాను. పసిడి బొమ్మగా మారి పలుకు తేనెల చిలుకనై కొత్త పలుకులు నేర్చుతున్నాను. కులుకు నగవుల బిగువులు, నుదుట కుంకుమ జిలుగులు.... నా అదురు బెదురు చూపులు, అన్నీ మీవే!. నా పెదవులపై ఒలికే ఈ మధువుల చినుకులు మీ అదరముల చేర్చే త్రోవున్నదేమో చెబుతారా?! మిమ్ము చూసిన నాటి నుంచి ఈనాటి వరకు, మీ చూపు జల్లిన సప్తవర్ణాల వానలో తడిసిపోతున్నాను. నా విశాల ప్రపంచానికి కొత్త వర్ణాల నద్దుకున్నాను. గతం తాలూకు నలుపు తెలుపుల రాతిరులు, నన్నిక గాయం చేయలేవు. మీ తీపి పలుకుల మబ్బుల తెరలు నా మనో ఆకాశమంతా పరుచుకున్నాయి. వెన్నెల్లో చిన్న పిల్లనై అల్లిబిల్లి తిరుగుతున్నాను. కళ్ళకపటమెరుగని మీ మనసు నాకు కమ్మని కథలు చెప్పింది. మీ మాటల్లోని నిజం, నా మనసు గాయాలపై మందు పూసింది. కళ్ళముందు మీరున్నట్టు కొత్తగా ఏదో రాయమంది. నా కళ్ళ ముందటి ఆ రూపుని నేను మరువనే లేదు. మసకగానే మోసుకొచ్చిన కొన్ని రూపురేఖలను మళ్లీ మళ్లీ తలుచుకుంటూ వెన్నెల పేరు పెట...
Telugu and English writings