Bhagyamati

ఇత్తడి రేకుల్లా...దగదగా మెరిసే కళ్ళున్న ఈ పుత్తడి బొమ్మను ఎవరు చేశారో గానీ, ఆ చూపు ఒంటికి తగిలితే ఒళ్ళు జిల్లుమని వణుకు వస్తుంది. ఆ కళ్ళు అధికార చిహ్నాలేమో! ఇంత అందమైన విగ్రహానికి. ఇవి పద్మ దళాలో లేక పద్మ పత్రా లో!?నల్లని వలపు దారాలను విసిరి గుండెను చుట్టుకుంటాయి. గుమ్మంలో పడక కుర్చీ వేసుకుని పడుతులెవరైనా పోతారా? పడవేద్దామా? అని ఎదురుచూసే కుర్రాళ్ళలా... ఆ కనుల వాకిట్లోనే కౌగిలింతల చూపులు సిద్ధంగా ఉంటాయి. కాసేపు అలా చూస్తూ ఉంటే... నీటి చుక్క అగుపడని ఎడారిలా ఉంటుంది. గొంతు ఆర్చుకుపోతుంది. చలికాలం కూడా ఎండ మండిపోతున్నట్టు ఉంటుంది. నాభి నుండి పదియంగుళాల పైన నాకు పెద్దగా పనిలేని ఒక హృదయముండేది. నా శరీరంలోని జీవుడికి తప్ప నాకు పనికి రానిది. అప్పుడే ఈ ఉత్తముని చూపులు నా గుండెతో ఉత్తర ప్రత్యుత్తరాలు చేశాయి. ఏదైనను ఈ గుండెకు ఇన్నాళ్ళకి స్పందన కలిగింది. ఈ ఒక్క చూపు నా గుండెలోకి, నాడీమండలంలోకి, నా శరీరమంతా జీవం నింపింది. శ్రేష్టమైన ప్రేమను, అమృతత్వమును నింపింది, అంటే ఆజన్మాంతం సరిపడ శాశ్వత ప్రేమను నింపింది. ఇది ఎప్పటికీ విడిపోనిది అని నమ్మకం కలిగింది. అయినా ఎందరు యత్నించారో ఈ చందమామ కోసం, నా చేతు